Сучасная народная лексіка (1993). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

выхличкі дзеці гіутнэя былі. ВАХЛАЧЧО н. зб. Адно выхлаччо, ні хачу я туды дайжа пыказывыцца. ВАШАПРУДСТВАВАННЕ н. іран. Задавание, вычваранне. Як увідзіш яго вышапрудствывыньня, узнаіш, што йта зы чылавек. ВАШАПРУДСТВАВАЦЬ, ВАШАПРУДСТВАВАЦЦА незак. іран. Задавацца, вычвараць. Іхныя хлопцы болъшъь некуды вышапрудствывылі, дужа вісока сябе нясьлі. Хеаціць ба ім вышапрудствывыцца, нудуреліся. ВЕДАМНІК м. Вядомая жывёліна. Ета ведымнік пацьсьвшык, я ў Г ырысімёнка браў, у яго ўсігда рука лёхкыя. ВЕДАМНІЦА ж. Ведымніца кароўка} якую ні знаю, я пыбыяўся браць. ВЕК прысл. Ніколі. Hi была я ў Сашкі дзесіць гадоў, i век мыя ныга к ёй ня ступіць. ВЕКАВЭИ, ВЕКАВЫИ, ВЕШНЫЙ, ВЕКАВЕШНЫИ прым. Адвечны, пастаянны. Вікаеэй быў злодзій, пакуль нырваўся ны сваё. Вікавый п'яніца, толька i глядзіць, каб айдзе чарка піріпала. Вешный няўрёма, за што ня возьміцца, прібірай усьлед. Ат вікавешныга гультуя работы вы зыхацелі. ВЕЛІКАРОДНЫЙ прым. Высакародны. Разьвіты яго ні знаіш, ён глядзіць, каб зь вілікародныга пріродзьдзя была нявестка. Памянш. ВЕЛІКАРОДНЕНЬКІЙ. Ты сабе нейдзі выбрыў вілікароднінькыю жонычку, ёй толька пы пылывіках хадзіць. ВЕРАЗУБ м. Чалавек з рэдкімі зубамі. Ета вірязуб гырадзкей пашоў, быў у гысьцях у Полькі. Памянш. BEРАЗУБІК, ВЕРАЗУБЧЫК. Ці ні зы тваёю дзеўкыю вірязубік сялецкій улігаіць? Так, бегыіць мальчык вірязубчык. Узмацн. ВЕРАЗУБІНА. Во вірязубіна, ні ny душэ яму скызалі. Павеліч. ВЕРАЗУБІШЧА. Расьсердзіўся твой вірязубішча ны Хнычынка. ВЕРАЗУБКА ж. Мала што вірязубка скызала, я ёй ні на нохыць ня верю. Памянш. ВЕРАЗУБАЧКА. Тваю вірязубычку скора піряднінцы атаб'юць. ВЕРАЗУБЫЙ прым. Рэдказубы. Нейкыга пупала сабе мужука, ны хвігуру нічога, толька вірязубый. Памянш. ВЕРАЗУБЕНЬКІЙ. Двоя вірязубінькіх мульчуганыў бегыюць кылы хаты. ВЕРБНІК м. Лаза, падобная да вярбы. Ат поля пы аборку ладный веронік засеў, нада б дыбрацца ды пасен. Памянш. ВЕРБНІЧАК. Нывазіў сабе веронічку, пысякецца, высыхніць, ны растопу будзіць