ні прівядзі бог, на іх пряма вока гаріць i ўсё хыдаром ходзіць. АТЛІШАННЕ н. Пазбаўленне права. Прішлі i гаворюць: вот вам запісына атлішиньня ат усяго хызяйства i высылка, сыбірайціся. АТЛІШАЦЬ незак. Пазбаўляць права. Ікая ў яе жызьня, кылі нявестка атлішаіць ат усяго. АТЛІШАЦЦА незак. Пазбаўляцца права. Я ўжо сыма атлішаюся ат хызяйства, ніхай рыспыріджаюцца, як хочуць. АТЛІШЫЦЬ зак. Пазбавіць права. Дзядзька нас атлішыў, адну кладушычку даў ну гумне. АТЛІШЫЦЦА зак. Пазбавіцца права. Ну яе, с такою жызьнію, тута скора ат хаты атлішысься. АТЛІШОНЫЙ дзеепрым. Што ты ходзіш усё рыўна як атлішоный ат усяго на сьвеці. АТЛІШОМШЫ дзеепрысл. Я ўжо атлііаомшы i ат печы, i ат скыта, яны самі са ўсім рыспырядык вядуць. АТЛЫН м. Увільванне. Ета ж во такей атлын, каб нічога ня дзелыць у дваре. АТЛЮБАВАЦЦА зак. Налюбавацца. Атлюбуваўся сваёю ухажоркыю, большы ня бегыіць. Хату пыставілі — атлюбувацца. АТЛЯШЦЬ зак. метаф. Пабіць без жалю. Пу вушах як атлепюць, тады будзіш знаць, ці нада пыдлізаць к чужой кынпаніі, ці не. АТЛЯЧЫЦЬ зак. 1. Доўга палячыць. Што ўжо атлячылі свайго мальца, куды толька ня кідыліся. 2. Спыніць лячэнне. Атлячыў, дос, большы нікуды ні пывязу. АТЛЯЧЫЦЦА зак. Спыніць лячэнне сябе. Атлячыліся, ужо ня езьдзюць пы бальніцых. АТЛЕЧАНЫЙ дзеепрым. Кал i й атлечыныя, дык што, хвацщъ зь яе, наезьдзілыся. АТЛЯЧОМШЫ дзеепрысл. Бальшэя расходы пынясьлі, атлячомшы Сьцёпычку. АТМАДЗЕЦЬ, АТМАДЗЕЦЦА зак. Скончыць пражыванне, жыццё ў неспрыяльных умовах. Ну во, атмадзела тут стирыя Праскоўя, зыбраў сын к сабе, учора ны машыні прііжджаў. Сыма іна ні знаіць, як ёй i айдзе прідзіцца атмадзецца. АТМАЛАЦЩЬ зак. метаф. Модна пабіць. РысказывылІ, што ўчора Пылагеіхіныга мальца ладна атмылацШ кылы рякі. АТМАЛАЦЩЦА зак. Модна пабіцца. Зы Hiшто зы ніякыя так атмылацШся! АТМАЛОЧАНЫЙ дзеепрым. Сяньня яны так ня бойдуцца, пойдуць атмалочычыя, у іх на ета ажно плечы чэшуцца. АТМАЛАЦЕМШЫ
Дадатковыя словы
атлішйньня, дўшычку, стйрыя
2 👁