ЛАПАЧКА. Як харошыя лапычкі нарежыш, i венікі акуратныя пулучаюцца. /ЛАПУН м. Той, хто хапае, лапае. Ах ты, лапун нішчасный, а ny руках ці хочыш? Памяти. ЛАПУНОК, ЛАПУНЧЫК. Во табе ŭ на, якей сь цябе лупунок пулучаіцца. Не, лапунчык, глядзі, у мяне ты жыва пы лапкых схваціш. ЛАПЦЁНАК м. зніж. Лападь. Знаіш, як мы жылі,— найдзіш ны сьмяцьцішчы лапцёнкі, зыкывірзаіш, прібуісься i пабег на вуліцу. Памяти. ЛАПЦЁНАЧАК. У іх некыму було лапцёнычка сплесьць. ЛАСКУТОК, ЛАСКУТОЧАК м. памянш. Ласкут, латка. Ці ня выбіріш ты шубёнку з лускуткоў, нада було б мальца цяплей надзець. Адзін лускуточык найшоў, ды ён малінік, a дзірька вілікуватыя, каб большый найціць. ЛАХМАНІНКА ж. Рызман. Якую-небудзь лыхманінку накінь на плечы, каб ні так прымякнуць. ЛАХМОЦЦІКА н. зб. памянш. Рызманы. Лахмоцьціка пыд ныгамі ні нада кідыць, учыся прібіраць зы сабою. ЛАШЧЫННЕ н. зб. Лагчыны. Етый кусок ніважный, далі адно лашчыньня, як мокрый год, дык жалься божа, што сеілі. ЛЕБЯДА ж. Лебяда. Памянш. ЛЯБЁДКД. Нарву бяремца лябёдкі, укіну пырысятым, яны й спакойны. Павеліч. ЛЕБЯДЗІШЧА. Пыніла ўсё лібядзішча, спасу німа яе ірваць, усё дно як пасеіна, гоніць яе i гоніць. ЛЕБЯДЗІНІНА ж. Адна расліна лебяды. Відзіш, ікая лібядзініна вырысла, ужо семя зывізалыся, рьзі, пакуля ні пасьпела. Памянш. ЛЕБЯДЗІНІНКА. Пы краю ны грядзе прыбіваюцца лібядзінінкі, іна, халера, пладлівыя. ЛЕБЯДОВЫЙ прым. Зарослы лебядой. Ад дуччыцкія дарогі усё поля лібядовыя, каб ні знаў, што ета, naдумыў ба: нешта пасеіна. ЛЕГКАВІЧОК, ЛЕГКАВІЧОЧАК m. памянш. Легкавая аўтамашына. Учора мае коцюць, коцюць ны ліхкывічку, ета іх Сярьгеіў маліц падвёз. У яго мулюпасінькій ліхкывічочык. ЛЕДНЯ ж. Лядоўня. Мы многа секлі лёд, пакуля навозіш ледні ў горыдзі, з духу выбЧсься. ЛЕЗЦА незак. Зал.-бессуб'ект. ад лезць (лезці
Дадатковыя словы
бессубект, вічкў, лапўн, лапўнчык, прібў, ілапун
0 👁