лабуз ні піріработыіцца. Памяти. ЛАБУЗІК, ЛАБУЗОК. Такей самый лабузік пыдрыстаіць. Hy што, лубузок, сам хворыст ня хочыць сецца. Узмацн. ЛАБУЗІНА, ЛАБУЗЮГА. Во расьцець лубузіна, работы ат яго бацька ні дажджэцца. Будзіць лубузюга, калі жонка накорміць, дык пад'есьць, сам ны сябе ні заробіць. Павеліч. ЛАБУЗІШЧА. Такога лубузішчу пыіскаць толька na сьвету, i то ня дужа найдзіш. ЛАБУЗЗЕ, ЛАБУЗЗЕ н, зб. Што гываріць, лабузьзя, нажруцца i кычаюцца дзень пут кустамі. Лубузьзё нішчасныя, хто зь імі ужывець калі. ЛАБЯК м. Тарцовы схіл страхі. У мяне тэй лыбяк, ат вербыў, стаў прыцікаць, ріманьцірывыць нада. Памяти. ЛАБЯЧОК. Лыбячкі вузкія, іх трудней крыць. ЛАВАШНЫЙ прым. Магазінны. Цяперя ўсе носюць лавышныя, сымытканыга ужо ні знаюць. ЛАГАВІНА, ЛОГАВІНА ж. Сухадольны луг. Раншы зу Шумянічымі, пат Хроімыву гару, была быльшая лыгавіна, а цяперя нічога ні асталыся, рыспыхалі. Тута пырядышныя логывіна, яны многа сена ныкашывыюць кажный год. Памянш. ЛАГАВІНКА, ЛОГАВІНКА. У іх вузінькыя лыгавшка зы дзяреўнію, ну трыва на ёй дужа расьцець, кажный год коп пітнаццыць ныгрібаюць. Maлінькыя логывінка, раншы сьвіньней пасьвілі, пірярыта ўсігда была. ЛАДНАВАТА прысл. 1. Значна. Хлеба атваліў луднувата, ны траіх хваціць. 2. Нядрэнна. Луднувата зьдзелыў: у пятлю ўлез, цяперя выцягывый яго, як хочыш. Памянш. ЛАДНАВАЦЕНЬКА. Луднувацінька просіць зы карову, іна столька ня стоіць. ЛАЗБЕННЕ, ЛАЗБЯННЁ н. зб. груб. Лбы, галовы. Лазьбеньня ны плічах носюць, a думыць ні npa што ня хочуць. Бугаі цігаюцца c кынца ў канец, толька лызьбяньнё блішчыць. ЛАЗОБАЧКА ж. памянш. Невялікая цэласная бочачк|а для захоўвання мёду. Раншы якея толька трясцы ні було ны бызарі — i шаічкі, i лазобычкі, i сыныпрятку можна було купіць, i мытавіла, i сукала, a січас німа нічога. ЛАМАННЕ н. Праезд па ворыву бараной адзін раз. Якоя ж лум&ньня, кылі дайжа ня відна, ці была тут бырына, ці ні було. ЛАМАННІК м. 1. Той, хто ламае. На вербу узьлезьлі i абламывыюць сучкі, дам я етым луманьнікым. 2. Той
Дадатковыя словы
лабўзьзя, лабўзік, падесьць
0 👁