ацьсечына, шашкыю сіканулі, куцобычка кылы пліча асталыся. КУЦЫНЬКІЙ, КУЦЫНЕЧКІЙ прым. памяти. Kaроценькі. Жала я тую восінь кыла Дукывыга аборка авёс, візала куцынькія снапкі. Наресьця вы мне малёсінькій венічык, куцынічкій-куцынічкій такей, малінькій венік. КУЧОМКА ж. Непрычасаныя валасы. Твыя кучомка, відна, ат роду нячэсыныя, валосься ажно пылямчылыся. К.УЧЫШЧА ж. Вялізная куча. Як Стахоўшчыну рыспахывылі, нугуртувалі кучышчы кареньня зь зямлёю. КЫЦЬКА ж. Кошка (у размове з дзецьмі). Твыя кыцька дужа рузмудрела: толька я с хаты, іна пы скамейкых, пы дзіванчыку, пы стылах i пышла, i пышла мушурувацца. Памянш. КЫЦІЧКА, КЫЦІНЬКА, КЫЦЯ. Замёрзла кыцічка, курняўкыіць пыдзь дзьвірямі, пагрецца просіцца. Што б ты дзелыў, каб ня ета кыцінька зубуўляцца. Hi мані, твыя кыця пышла ны работу: мышэй лавіць. КЭМСАНЫИ дзеепрым. 1. Скамячаны, збузаваны. Кэмсыныя тряхольля выляіцца кучыю. 2. Пабіты, надо ўчаны. Можа, трошку i кэмсыный, я ні знаю, сам ён ні пыхваліцца. л ЛАБАВЭЙ, ЛАБАВЫЙ прым. Вуглавы на страсе (пра лату). Лыбавэй крюк усігда выбіраіцца кряпчэйшый, на ім болымыя цяжысьць. Лыбавыя крюкі апкоріны. ЛАБІНА ж. 1. Вялікі лоб. Ух, лабіна, хуць аршыным мерій! 2 перан. Пагорак. Ны самый лаб'ші нічога росьць ня хочыць, яе ні ўсігда ŭ пыхалі. 3 перан. Тарцовы схіл страхі. Лабіну аттуль, ат поля, вецір ўзыдраў, нада лезьць пупруўляць. Памянш. ЛАБІНКА. 1. Пагорачак. Лабінка ня дужа крутая, ну бальшэй дождж яе змуваў. 2. Тарцовы схіл страхі. Абея лабінкі слубуватыя, нада пірікрываць усё пыдряд. ЛАБУДЗІШЧА ж. павеліч. 1. Хлам. У сенцых куча лубудзішчы, ніхто ня возьміцца прібраць. 2. Пустазелле, быллё. Пы гароду лубудзішча пырысла, некыму ні палоць, ні прібіраць. ЛАБУЗ м. гумар. Гультай. Aŭ, што зь яго возьміш
Дадатковыя словы
кўцынькія, кўцынічкій-кўцынічкій, кўчышчы, лабші
0 👁