нясець мяне лісіца за сінія моря, зы вісокія горы, за цёмный лес (3 казкі). КРАДКАЛА, КРАДСТВА н. Крадзеж. Мы хырашо яго помнім: крадкылым зынімаўся, нягож што ён дзелыў. Якей жа чэсный чылавек станіць адыбряць кридзтва. KPAKTAHHE н. перан. іран. Сквапнічанне. Нагледзіліся мы ны яго кріктаньня: сам сабе жалеіць зьесьць купіць. КРАКТАЦЦА незак. Зал.-бессуб'ект. ад крактаць. Як табе крекчыцца посьлі ўчырашніга, пыбалівыіць гылыва? КРАНУЦЬ зак. Моцна ўдарыць аб зямлю. Схваціў зу РУКУРУскруціў, як кряніць яго аб зямлю, тэй i pycплутухаўся. КРАНУЦЦА зак. Модна ўдарыдца. C caмыга вільчыка ап ток крянуўся i ні ўстаў, пылажылі ны калёсы i пывязьлі ў бальніцу. КРАНУТЫЙ дзеепрым. Я знаю, за што ён крянутый. КРАПЧУН м. Фізічна модны чалавек. Мой бацька такей быў кряпчун, воз сена ны пірядок лёхка ставіў. Памянш. КРАПЧУНОК, КРАПЧУНЧЫК. Кріпчункі растуцъ мальчыкі, абоя ў дзеда пашлі. Ніхай расьцець кряпчунчык, будзіць табе ны старысьць падмога. КРАПЧЭННЕ н. Выздараўленне, папраўка. Не, яму ны кряпчэньня нісколька ні пыказывыіць. КРАПЧЭЦЬ незак. 1. Маднедь. Ты с кажным годым кряпчэіш, табе старысьць ні страшна. 2. Папраўлядца. Дужа цяжола ліжаў, а цяперя кряпчэщь патроху. КРАС1ВЕННЫИ прым. Надзвычай прыгожы. Помніш ДзімЧнка большыга, крысівенный мушчынішча быў, кажыцца, Пітраком звалі. КРАСНЕННЫИ, КРАСНЮШЧЫЙ прым. Вельмі чырвоны. Прівалокся пыд раньня, вочы красьненныя, язык ні варочыіцца, сьпіць у пуні ны саломі. Колена красьнюшчыя, нарыў абразуіцца. КРАСНЫЙ прым. перан. Хросны. Мыя красныя матка куды-то даўно зьехыла ат'етуля. КРАСЬ м. Металічная падкладка ў драўлянай восі. Boci ўсігда з дуба дзелылі i зьнізу крась прібівалі, каб ні піріціраліся. КРАХНУЦЦА зак. Упасці i ўдарыцда. C самыга вільчыка крахнуўся an ток, ну штоў пыдбіваў усё ў сярёдку, зывязьлі ў бальніцу, там i памёр. КРАХЦЕННІК м. Той, хто крэкча. H y, кряхценьнік