я дырма ні хачу, я б табе зыплаціла. ЗГЛАМАЗДАЧЫЦЦА, ЗГЛАМАЗДЗЯЧЫЦЦА зак. Няумела зрабіцца, звыч. сплесдіся. А глянь-ка ты, i ў Лыўрінка нейкыя кашолка зглымыздачылыся. Ці зглымызьдзячыцца ў цябе тута што-небудзь? ЗГЛАМАЗДАЧАНЫИ, ЗГЛАМАЗДЗЯЧАНЫЙ дзеепрым. Ета ж у Івана такей задок зглымыздичын, ны яго абапресься, ён i рызваліцца. Толька што зглымызьдзячына, ні карзіна, а ніізьвесна што. ЗГЛЕДЖАНЫЙ дзеепрым. Заўважаны. Хвалілыся: ні прупушчу, згледжу,— зудурілыся, ён прайшоў, во табе й згледжыный, лаві цяперь ветра ў полі. ЗГРОХАЦЬ зак. перан. Узвесці вялікі будынак. Згрохылі дамюгу, што i сынам будзіць, i ўнукым астаніцца. ЗГРОХАЦЦА зак. Узвесціея (пра вялікі будынак). Віджу, што ў вас такей дом згрохыщца, як ні ў кога німа. ЗГРОХАНЫЙ дзеепрым. Тама столька згрохына, што зублудзіцца можна. ЗГРЫБЩ Ь зак. метаф. Сагнуць, скурчыць. Антона скруціла, згрьбіла, крюкым чуць ходзіць. ЗГРЫБЩЦА зак. Сагнуцца, скурчыцца. Ужо i Аўгінка згрібілыся, а ці даўно гогылім хадзіла. ЗГРЫБЛЕНЫЙ дзеепрым. Hi хыця будзіш згрібліный, пражыўшы такей век. ЗГУНІВАЦЬ незак. Ганьбіць. Што ты ўсіх згунівыіш, няўжэлі ні днаго чылавека пытхыдзяшчыга німа ува ўсёй дзяреўні. ЗГУНІВАЦЦА незак. Ганьбіцца. У вас усе згунівыюцца, усе дренныя, адны толька вы хырашы із вашыю раднёю. ЗГУНІЦЦА зак. Зганьбіцца. Hy niхай ён яшчэ згуніцца ў Шаўцовых ці айдзе, я ні пайду плакыць na ём. ЗДАВАННЕ н. Здань. Што вы трілюдзіця: здаецца, здаецца,— дзіцёнка толька пужаіця етым здываньнім. ЗДАЛІ прысл. Здалёк. Здалі ня відна було, хто тама кыпаіцца, ета як пыдыйшлі, пызналі Лявончыка. Памянш.-ласк. ЗДАЛЯЧКА. Анька здылічка пыглядывыла ны гасьцей. ЗДАРАВІЛІШЧА м. павеліч. Здаравяка. Полькіна дычка прівазіла зяця: здыравілішча мужык i ны пыгляд нічога. ЗДАРАУЧУК м. эмац. Фізічна здаровы чалавек. Усё ўремя быў худзінічкій, дробнінькій, a цяперя вун якей здыраўчук зьдзелыўся. ЗДАСАДЫВАЦЦА, ЗДАСАДЗІЦЦА зак. Згаравацца. Дужа Ксеньня здысадывылыся, сыма ні прідумыіць, 7. Зак
Дадатковыя словы
зглымыздйчын, згўні, згўнівыюцца, згўніцца, здыраўчўк, хўдзінічкій
1 👁