глядзіць. Прівёз сабе ca сьвету зулуплю, вочы пы яблыку рьістапыріныя. ЗАЛУЧАННЕ н. Захопліванне. Ня дужа яны быяц~ ца твайго зулучаньня: пырьхнуць i рассыпыліся куды каторый. ЗАЛУЧАЦЬ незак. Лавіць, захопліваць. Іх Шуркін сын ні раз у садку зулучаў. ЗАЛУЧЫЦЬ зак. Злавіць, захапіць. Ну каб я зулучыў каторыга ў гародзі, доўга б ён помніў гурочыкі. ЗАЛУЧАНЫЙ дзеепрым. Сянъня ужо удваіх залучыныя. ЗАЛЯГАЦЬ незак. метаф. Займаць (месца). Ня бойся ты, ня бойся, я тваю ямку зылігаць ні сыбіраюся, мне выкыпыюць. ЗАЛЕЖЧ зак. Заняць (месца). Hi біспакойся, там усім места хваціць, чужэя ямкі ніхто ні зыляжыць. ЗАЛЯНЫЙ прым. Попельны, забруджаны попелам. Зыляный тазік стаіць пыд ганкымі. Ета зыляныя тряпкі, астарожна нясі, ні апсыпся. ЗАЛЯСЕЦЬ, ЗАЛЯСЕЦЦА зак. Зарасці лесам. Были ладный кусок узыдралі, сеілі гады трі, а тады зупусьцілі i яно ўзноў зылясела. Ды вайны харошыя було поля, жыта радзіла як трысьнік, а цяперя зыляселыся. ЗАЛЯСЕЛЫЙ дзеепрым. Многа кругом зыляселых кускоў. ЗАЛЯСКАЦЦА зак. перан. 1. Забалбатацца. Як сыбяруцца кучыю, адна адно, другая другоя, як зыляскочуцца — пра ўсё забудуць. 2. Пачаць модна біцца, хля~ стацца. Сьпірва сваріліся, а тады як зыхлісталіся, Аўдзей рысьцягывыў. ЗАЛЯТАЦЬ незак. метаф. Заступацца, абараняць. Ну што ж ты зылітаіш зы яго, усе відзілі, як ён запрёг Ворліка i паехыў к лугу. ЗАМАЗЫВАЦЬ незак. перан. Чарніць, кампраметаваць. Любіць людзей зымазыеыць. ЗАМАЗЫВАЦЦА незак. Чарніць, кампраметаваць сябе. Hi нада б вам зымизывыцца з бырыкамі. ЗАМАЗАЦЬ зак. Ачарніць* скампраметаваць. Свае яго i зымазьілі, хто там чужэй тріпаў. ЗАМАЗАЦЦА зак. Ачарніць, скампраметаваць сябе. Зымазыўся з бульбычкыю, цяперя цябе усе пальцымі затыкыюць. ЗАМАЗАНЫЙ дзеепрым. Сымаму, як чорту, зымазыныму стыдна. ЗАМАЛАЧЫВАЦЬ незак. 1. Пачынаць малаціць. Наш старэй усігда первым у дзяреўні зымылачывыў. 2. Зарабляць на малацьбе. Зямлі ў яго ні було, пымыгаў каму што, зімою патроху зымылачывыў. 3 перан
Дадатковыя словы
залўчыныя, зымйзывыцца
0 👁