етым пінжаку ужо лапік ны лапіку. ЗАЛАТАНІЦЬ зак. Залатаць, падрамантаваць. Пынясу валінкі, каб як-небудзь зылытаніць іх троху. ЗАЛАТАНІЦЦА зак. Залатацца, падрамантавацца. Як зылытанілыся, так i ладна, абы куры ня лезьлі скрозь хвырасьціны. ЗАЛАТАНЕНЫЙ дзеепрым. Вун твае зылытаніныя штаны еісяць ны шастку кыла печы. ЗАЛЕЖ ж. метаф. іран.. Нехлямяжая асоба. Ідзе ікая заліж, yce ў нашу дзяреўню зьбіраюцца. ЗАЛЕЖАЦЬ, ЗАЛЯЖАЦЬ, ЗАЛЕЖАЦЦА зак. Паляжаць, пазахоўвацца. У яго ня дужа залежыць, ён таке ŭ: усяму жыва дасьць ряд. Як ета у Бырысёнка зыліжалі яблыкі ды такіх пор i ён ні рыспырядзіўся імі. Не, Піліп ні дасьць залежыцца капейкым, жыва у расход пусьціць. ЗАЛЕСКАТАЦЬ зак. 1. Пачаць ляскаць, грукаць. Выйдзі-ка ты зірні, чым яны тама узноў зыліскыталі, каб ні пыкалечыліся. 2 перан. неадабр. Пачаць балбатаць. Сыбраліся i зыліскьіталі, eo ізыкі у баб доўгія, падрезыць некыму. ЗАЛЕСКАТАЦЦА зак. 1. Настукацца, нагрукацда да стомы. Іна троху глухувата, ляжыць на печы i ня чуіць, ці ёй стукый, ці ня стукый, я тама зыліскытилыся. 2. Забалбатацца. Сыбяруцца кучыю, то ўжо зыляскочуцца, усё пірямелюць, скора ні разойдуцца. ЗАЛІВА ж. Заліўка, рамонт гумавых рэчаў. Tpi дні заліва пыдзіржалыся i атляцела. ЗАЛІВАЦЦА незак. перан. іран. Прыгожа, красамоўна гаварыць. Зылівацца ён умеіць, толька слухый вушы разьвесіўшы. ЗАЛІЦЦА зак. Пачаць прыгожа, красамоўна гаварыць. Пірід Ільлёвыю дачкою як зыліліся, адзін хырашо, a другей яшчэ луччы. ЗАЛІЦА ж. памянш. Попел. Я сваю капусту залщыю як насыплю, ні днаго чырьвіка ні стаецца. ЗАЛОЗАВАЦЬ незак. 1. Залазаваць. Кыня зразу пызнаіш, як пычынаіць залозывыць, ён тады хмурый стаіць, нічога ня есьць. 2 перан. гумар. Быць не ў стане. Сяньня мой Іван залозыіць, учора ладна хвацілі на ксьціных. ЗАЛУПЩЬ зак. перан. Адлупцаваць да страты пачуцця. Ну зулупщь нада хлыпца, ета ж толька падумъщь: хату аччыніныю кінуў i кытануў у лес. ЗАЛУПЛЯ м. i ж. абразл. Непрыгожая асоба з вылупленымі вачамі. Бегыіць к ёй нейкій зулупля, у неба 6. Зак