хлеба астаўся, зыкысьцянеўся — нажом ня ўрежыш, хуцы рысьсікай. ЗАКАТЫВАЦЬ незак. метаф. Заносіць, замятаць снегам. Двор сёліта зыкатыіць сьнегым, дурноя надворья,. кажный дзень чысьці i чысьці. ЗАКАТЫВАЦЦА незаку Заносіцца, замятацца снегам. Вуліца зыкатывыіцца сьнегым, машины ня могуць прабіцца. ЗАКАЧЫВАЦЬ, ЗАКОЧЫВАЦЬ незак. 1. Загружаць, напаўняць (людзямі). A ці помніш, як школу зыкачывылі, думылі, худзь ба eyгалок быў пірінучуваць. Сколька туды людзей закочывыюць, айдзе яны тамыцька месьцюцца. 2. Шмат укладаць (звыч. гною). Пад бульбу мы ўсігда крепка гноку зыкачывылі. Столька б гною ужо i закочывыць ні нада. ЗАКАЧЫВАЦЦА, ЗАКОЧЫВАЦЦА незак. Загружацца, запаўняцца. Столь зыкичывыіцца сеным ны зіму, тады дыстаём патрошку кажный дзень. У яго двор усігда хворысьцім закочывыіцца. ЗАКАЦІЦЬ зак. 1. Занесці, замесці снегам. Як зыкаціла летыся двор, мой цэлыю нядзелю буйтуваўся, пакуля рашчысьціў. 2. Загрузідь, запоўніць. Лі Ярцыва бярезьнічык быў, мыладзенькімі мульчуганымі зыкацілі тэй бярезьнічык. 3. Шмат укласці (звыч. гною). Помню, зу Глубокыю кынавыю зыкацілі гною чуць ня ў чэцьвірць, дык жыта було як трысьнік. 4. Ударыць, аплявушыць. Ніхай ба паспробывыў налез, я б яму так зыкаціў, што ён npa ўсё на сьвеці забыў ба. ЗАКАЦЩЦА зак. 1. Занесціся, замесціся снегам. Проход к калодзіжу як закоціцца, чысьціш, чысьціш, рукі зыбыляцъ. 2. Шмат укласціся (звыч. гною). Гною як закоціцца, дык i ны плахой зямле сыбяреш хлеба. ЗАКОЧАНЫЙ дзеепрым. 1. Занесены, замечены снегам. Дарога сугробымі закочына, калі яе цяперя рызатрууь. 2. Загружаны, закладзены. Пыбыла я тама, пыглядзела: мыладымі бальніца закочына, дайжа ў кылідорых съпяць.. 3. Шмат укладзены (звыч. гною). Столька гною було закочына i пасьці нічога ні сыбралі, ўсё выгыріла. ЗАКАЦЁМШЫ дзеепрысл. 1. Закаціўшы, закаціўшыся. Kpiчыць, зыкацёмшы вочы, чаго ты, спрашывыю,— крічыць i ўсё. Зайшлі мы, а кабыла ляжыць зыкацёмшы, каб трошку, i гатова была б. 2. Засыпаўшы (снегам). Усё ўсюдых сьнегым зыкацёмшы. 3. Загрузіўшы, заклаўшы. Усё балеюць i балеюць, бальніца людзямі зыкацёмшы. 4. Шмат уклаўшы (звыч. гною). Столька гною зыкацёмшы, дылжна быць бульба. 5. Ударыўшы. Пашлі, зыкацёмшы дураку плявуху
Дадатковыя словы
зыкйчывыіцца, зімў
0 👁