Закрананне за жывое. Барісыва зыкалупывыньня дынімаіць Пітрачонкыў, яны ажно сь сябе выходзюць. Яму ўжо ныдаела тваё зыкалуплівыньня. 3. Набыццё не зусім сумленным шляхам. 3 зыкалупывыньнім будзіць удывацца, удывацца, a тады i саўсім прыгаріш. Зыкалуплівыньня — ета ня дзела, надо, пыстыянныю работу ныхадзіць ды работыць. ЗАКАЛУГІЫВАННІК м. перан. Той, хто зашывае ў спешцы. Якей зь яго зыкалупывыньнік, пыхрістаў троху, пыхрістаў i кінуў, гатова. ЗАКАЛУПЫВАННІЦА ж. Скарей вурушыся, зыкалупывыньніца, Шыряёнык ждаць ні станіць, заверніцца i паедзіць. ЗАКАЛУПЫВАЦЬ незак. перан. Зашываць у спешцы. Ета я доўга сядзела, дзірькі, зыкалупывыла, ну мульчуганых усё як гаріць. ЗАКАЛУПЫВАЦЦА незак. Зашывацца ў спешцы. Што тут будзіць зыкалупывыцца, калі нада балыиэй лапік прілаплівыць. ЗАКДЛУПАЦЬ зак. Зашыць у спешцы. Зукулупала дзірічку ў мяшку с аднаго боку, а з другого яшчэ болыиыя. ЗАКАЛУПАЦЦА зак. Зашыцца ў спешцы. Як зукулупаіцца, так i ладна, шый скарей, ждаць некылі. ЗАКАЛУПЫВАНЫЙ, ЗАКАЛУПАНЫЙ дзеепрым. Трошку зыкалупывына, только дзіржацца тута нечыму, усыпіш бульбу — i разьедзіцца ўсё. Зукулупаныя мяшкі ны скамеічкі, зыбірай, тама шэсьць штук, должно хваціць. ЗАКАМЯНЕЦЦА зак. метаф. 1. Моцна зацвярдзець. Зыкымянелыся соль, хут ты яе тыпаром усікай. 2. Змоўкнуць, знямець. Як пымянула я npa грошы, зыкымянеўся, дайжа слова ні прыраніў. ЗАКАПАРЫЦЦА зак. Закешкацца, запоркацца. Зыкыпарглыся Мархва с хызяйствым, ны якога чорта ёй дзіржаць столько скыта, кьіравёнкі хваціла б зь яе. ЗАКАРАГОДЖЫВАЦЬ незак. жарт. 1. Весці з сабой. Віджу, віджу, што цябе ўжо зыкырагоджывыюць у Бялішчына. 2 метаф. Выражаць неадольнае жаданне. Я пыняў, што ён зыкырагоджывыіць ны шахты паехыць, Лявончыкыў падбіў. ЗАКАРАГОДЗЩЬ зак. Выразіць неадольнае жаданне. Тады ён пабыў трошку, зыкырагодзіў жаніцца. ЗАКАРАГОДЖАНЫЙ дзеепрым. Яны зыкырагоджыныя, што ні стріпянуцца, пойдуць з намі. ЗАКАРУЗИУЦЦА зак. Пакрыцца брудам i абсохнуць. Нада так зыкарюзнуцца лупаткі, што ў зямлю ня лезіць. ЗАКАСЦЯНЕЦЦА зак. метаф. Зацвярдзець. Кусок