Во тута жарёбычкіна трыва, трошку пыгыдзя яе чада будзщь пыкармщь. ЖАРОБКІН прим. Прызначаны для жаробкі. Ня відзіў я, айдзе жарёбкіна аброць, ці ня кінуу ты яе зу кустами ЖАРЧЭЙШЫЙ прым. Больш гарачы. Сёлітнія лета многа жарчэйшыя, усё скарей пасьпела, жнуць пасьці на дзьве нядзелі раншы, як летыся. ЖАРЧЭНЫЫЙ прым. Празмерна гарачы. Тыкая жарчэнныя баня, я ўскачыў — ні прыдыхниць, чииь жывэй выкыціўся. ЖАРЫНА ж. Вугаліна. Вынісі жар, ды астарожын будзь, ато зываліцца жаріна ў сьмяцьцё, i ўсё можыць пыхнуць. Памянш. ЖАРЬІНКА, ЖАРЫНАЧКА. Во што значыць дубовыя дровы: нызаўтріга залу кыпанеш, дык ішчэ жарінкі сьеецюцца. Тама ні аднае жарінычкі німа, грубка даўно прастыла. ЖАРЫСТЬІЙ прым. Добра падсмажаны. Мае дзеці любюць, каб жарістыя скеаркі, аж пацсохлыя. ЖАУТАВАТА прысл. Крыху жоўта. Ны адным баку пулучылыся жуўтувата. Памянш. ЖАУТАВАЦЕНЬКА. Я знаю, ач чаго жуўтувицінька: зымякла, а ты ні спыласнула. ЖАУЦЕННЫЙ прым. Надзвычай жоўты, Стаў жаўценный нейкій, нікрысіеенный, луччы у гроб кладуць, чым ён січас. ЖАЦЦА, ЖМАЦЦА незак. перан. Сквапнічаць. Нечыга жацца, дай ім грошы, ніхай кыравёнку сабе купюць. Каб меншы жмаўся, к табе б так ні атнасіліся. ЖВЯГАННЕ н. неадабр. Балбатня. Што ні люблю я жвягыньня, за ета пряма б мятлою с хаты гнала. ЖВЯГАННІК м. неадабр. Балбатун. Ну баба дык іна баба, а штоб мушчына еткій жвягыньнік быў — ажно слухыць гідка. ЖВЯГАННЩА ж. Па цёткі жвягыньніца ўдылася, у тае тожа быў язык нізыбарсывыный. ЖВЯГАЦЬ незак. неадабр. Балбатаць. Не каб спакойна прайціць, будзіць жвягыць i жеягыць, як зы язык пачэпліный. ЖВЯГАЦЦА незак. 1. Балбатаць. Дай толька ім сыйціцца ўместа, пычануць жвягыцца. 2. Зал.-бессуб'ект. ад жвягаць. Узноў ім жвягыіцца, ні мінуты ні сядзіцца спакойна. ЖВЯГЛЬІЙ прым. 1. Звяглівы. Жвяглый сыбачонка, як увяліцца за кім, хуць палкыю ат яго адбівайся. Памянш. ЖВЯГЛЕНЬКДИ. Дужа жвяглінькыя сучычка бы
Дадатковыя словы
бессубект, жвягленькдй, жуўтувйцінька
0 👁