Сучасная народная лексіка (1993). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

pa б уняў. Дысіпісься, яй-богу, дысітсься, ныт'ідаіш маё серца. ДАСКІТАЦЦА зак. Даблукаць, дабадзяцца. Мог ба жыць, як yce людзі жывуць, а так во дыськітаіцца, што* нікому ні нада станіць. ДАСКІРДОВЫВАЦЬ незак. Закончваць скірдаванне.. Тама нескылька мушчын асталіся дыськірдовывыць, хочуць стог кончыць, ато каб дождж ні пашоў. ДАСКДРДОВЫВАЦЦА незак. Закончвацца (пра скірдаванне). Во відзіця, етый стог дыськірдовывыіцца, а друзей пычанём ну Лугуваткі. ДАСКІРДАВАЦЬ зак. 1. Закончыдь скірдаванне. Хырашо, што да дожджыка ўдалося дыськірдуваць стог. 2. Пры скірдаванні дасягнуць пэўных вынікаў. C такім мысьцярством дыськірдуіця, што ўсё рызваліцца. ДАСКІРДАВАЦЦА зак. 1. Закончыцца (пра скірдаванне). A чаго ні дыськірдуіцца, тута нямнога работы асталыся. 2. Пры скірдаванні дасягнуць пэўных вынікаў. Дыськірдуваліся мальцы: адзін зьляцеў i руку злумаў. ДАСКІРДАВАНЫЙ, ДАСКІРДОВАНЫЙ дзеепрым. Бувала, за цэрьквыю дыськірдуваныя стагі стыяць як лялькі. Хуць стог дыськірдовын як нада, i то хырашо,, сена сухенічкыя як порых. ДАСДРАБАЦЦА, ДАСКРЭСЦЬ зак. перан. эмац~ Далезці. Ня дужа пы сахе дыскрабыісься, іна гладкыя, як сьцякло. Мне каб даскресьць на пуньку, там ба я ныйшла яец, куры на пунькі часта крічаць. ДАСКРЭСЦА зак. 1. Далезці. Каб як даскресца да коміна, там нада ўсё хырашэнька абмазыць. 2. Дайсці з цяжкасцю. Дужа даўно сваіх ня відзіла, калі да іх даскресца, i сыма ні знаю. ДАСКУБАНЫЙ дзеепрым. метаф. Дапрадзены. Табе ня чорт бяды, кудзеля ў цябе даскубына, альлянэя клубкі ny пуду, сколька ні аснуеш, дзеўкі ны піряменку выткуць. ДАСЛАНЯЦЦА зак. Дабадзяцца. Ды чаго ты, чылавек, дыслыняісься, ці ты думыіш, цябе дырмавым хлебым карміць усігда будуць? ДАСНАВАНЫИ дзеепрым. Аснаваны да канца (пра кроены). Губык на дзесіць дуснувина, нада рядзіць ды брацца ткаць. ДАСОВЕСЦІЦЬ зак. Саромячы, дасягнуць пэўных вынікаў. Тэй самый чылавек, ш%р яго дасовісьціш, у яга тэя совісьці i ні нучувала, а ня то, што ён паслухыіць некыга. ДАСОВЕСЦІЦЦА зак. Саромячыся, дайсці да