Сучасная народная лексіка (1993). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

АБІДЖЫВАННЕ н. Крыўда. Што ж ён зьдзелыіць, пірянёс i ета абіджывыньня,— i ат каго, ад блізкыга чылавека. АБІДЖЫВАННІК м. Крыўдзіцель. Hi выдумывыйця вы ны мальца nyстога, якей ён абіджывыньнік. АБІДЖЬІВАННІЦА ж. Абіджывыньніца ні абіджывыньніца, алі ж дурату сытваріла. АБІДЖЬІВАЦЬ незак. Крыўдзіць. Яго ніхто ні зьбіраўся абіджывыць i нечыга пустоя прідумляць. АБІДЖЬІВАЦЦА незак. Крьіўдзіцца. Раншы ны сьвякрову крепка абьджывылыся, толька, па-мойму, ныпрасна, іна сыма цаца ладныя. АБІДЖЬІВАНЫЙ дзеепрым. Hi такей ён абіджывыный, ніхай ні жаліцца. АБКАЛУПЫВАННЕ н. Абдзіранне калупаннем. Я пы вычах пызнаю, чыя ета работа, ну дам калі-небудзь ремня зы апкалупывыньня. АБКАЛУПЫВАЦЬ незак. Абдзіраць калупаючы. Я зымазывыла, зымазывыла, a яны апкалупывыюць, во ŭ хаці ты зь іх пуця. АБКАЛУПЫВАЦЦА незак. Абдзірацца калупаннем. Нешта нічога тута ні апкалупывыіцца, нада якім долытым пыдбіваць. АБКАЛУПАЦЬ зак. Абадраць калупаючы. Я знаю, хто апкулупаў сьцяну, нада ny руках ныдываць кулупаньніцы. АБКАЛУПАЦЦА зак. Абадрацца калупаннем. Hi сыма ета печ апкулупалыся, нехта найшоўся, пыработыў. АБКАЛУПЫВАНЫЙ, АБКАЛУПАНЫЙ дзеепрым. Во ж яно відна, што апкалупывына, а ты гаворіш, што ні кулупана. Увесь вугыл апкулупаный, няўжэлі ім нечым було зыняцца? АБКАПЦЕЦЦА зак. Пакрыцца копаццю. Вокыркі капціў, сам апкапцеўся, ажно сажа на ім кымкамі ляжыць. АБКАПЫВАЦЬ незак. перан. Прыгортваць, абсыпаць. Я гаршчонычкі жарком апкапывыю, тады яны луччы упріваюць. АБКАПАЦЬ зак. Прыгарнуць, абсыпаць. Быракі абізацільна жарым апкыпай, ім нада доўга кіпець. АБКАПАНЫИ, АБКОПАНЫИ дзеепрым. Ня можыць быць, каб ні ўварілыся мяса, яно було дужа хырашо апкыпана жарым. У цябе гаршчонычык апкопыный, што вілкымі ні ўзяць. АБКЛПЯЦІЦЬ зак. Абварыць кіпенем. Троху грязныга сыбралыся, нада апкіпяціць i пырашку сыпнуць, ніхай пытмікиіць. Так ліўшы, ногі апкіпяціш, тады будзіш мучыцца. АБКІПЯЦІЦЦА зак. Абварыцца кіпенем. Бяльлё як апкіпяціцца, тады луччы атмуваіцца. Машкін сын так