зыньнікі: сьпяць у саломі, худзь ба табе што. Рэзанніца ж. Ета резыньніца як возьміцца, дык дзела зыгріміць зразу. Рэзаць незак. перан. Моцна кусаць (пра аваднёў, мух: i інш.). Ух, вадні скот січас режуць, каровы, бедныяг пряма ні знаюць, куды хувацца. Рэмень м. Рэмень. Памянш. рэмушак, рамушок, paмушочак. У мяне быў дужа харошый ремушык, ды пырваўся. Па-мойму, етый рімушок трошку луччьі, ён крысівей. Каб пільнуў рімушочыкым, тады б ён зарёкся балывыцца. Павеліч. рэмнішча. Во ремнішча, во каб апёк еткім! C Сабачкі мн. перан. Насенне траў, якое чапляецца за шэрсць, адзенне; ваўчкі. У грівы конім сыбичык пына~ лезла многа-многа. Увосінь пы якой траве пройдзіш, сыбачкі як пынычыпляюцца, дык ні тыбрацца. Сабашня ж. груб. Хлусы, нягоднікі. Нілізя було naдумыць, што ў іх тыкая сыбашня сыбярецца. Сабраджаный дзеепрым. Сабраны. Мы сыбраджыный скот чуць удзержылі, ціляты ірвуцца, бігаць куды nyпала. Сабугорыванне н. Агорванне (пра будынак, прыладу, рэч i інш.). Знаіш, можыць нічога ні пулучыцца зь яга субугорівыньня, тама лесу ні хвытаіць. Сабугорываць незак. Агорваць (будынак, прыладу, рэч i інш.). Табе ж над а думыць якую-небудзь ' хаччыну субугорівыць, як жа так пу чужых вуглах шылацца„ Сабугораный дзеепрым. Яны такея хызііва, што i субугоріныю хаччынку пусьцюць на вецір. Айт, з гнільля пунчына субугоріна, дык ці пуню будзіш шулюваць. Савіць зак. Звіць. Што дзелый — ня дзелый, а вожкі нада у первыю вочырідзь савщь, нечым зыважджывыць. Савіцца зак. Звіцца. Хадзі пойдзім, вярёвычка можыць пазьней савщца. Савітый дзеепрым. У цябе ёсьць caelтыя вярёўка, можна вядро вады выцігнуць. Савяточанный прым. Чачоткавы. Сывяточынныя калодычкі Дзяніс умеў вырізаць, ў яго лоўка пулучалыся. Сагінанне н. Згінанне. Нешта ў цябе стала дужа цяжолыя сыгінанЬня, пыстареў ты ці што. Сагінаць незак. Згінаць. Іш, ікая вудыль ета карова, дайжа гылавы ня хочыць сыгінаць, трыва ні ныравіцца
Дадатковыя словы
вўдыль, пўн, сыбйчык
3 👁