Народнае вытворнае слова (1985). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

нісценькій. Ого якіх ты румянісьцінькіх кріньдзялькоў ныпікла! Рупатліва прысл. Старанна. Нувумёнык рупытліва ні работыў i работыць ня будзіць. Рупатнік м. Руплівы чалавек. Каб ён быў рупытнік, дык ба ні стыяла пуня бяс крышы трецьцій год. Памяти. рупатнічак. Ета ізьвесный рупытнічык, жджэць, каб зы яго хто-небудзь зьдзелыў. Рупатніца ж. Каб ты была такою рупытніцыю, як Хвенька, пырядык ба ў хаці быў. Рупенне, рупленне н. Руплівасць. Калі ня будзіць рупіньня, ня будзіць i жызьні, ета я хырашо увызнала. Якоя ў яго рупліньня, ні за што узяцца ня хочыць, кылі што нада зьдзелыць, усюдых сыма. Руханне н. 1. Рохканне. Я ў копкых чула січас нейкыя рюхыньня. 2 перан. груб. Гаворка, адказ. Мне ня меншы ныдаела яго рюхыньня. Рухаць незак. 1. Рохкаць. Сьвіньні даўно рюхыюць, нада хут травы укінуць. 2 перан. груб. Гаварыць. Што йта ён у цябе етык рюхыіць, я б яго жыва атаўчыла ат такея прівычкі. Рухканне н. Рохканне. He-a, нійдзе я ніякыга рюхкыньня ня чуў, я тута паўзьнізьзім ішоў. Рухкаць незак. Рохкаць. Можа тьі чуў айдзе-небудзь пацьсьвінкі рюхкыюць, зьбеглі мае i ні найду. Рухнуць зак. перан. Рынуць гуртам, грамадой. Усёю дзяреўнію рухнулі ў лес, ягыд тыкі сёліта дужа многа, асыпаюцца людзі. Ручкі мн. 1. Верхнія планкі (y калёсах). Ручкі ў калёсых чуць ліпяць, вот-вот рассыплюцца, міняць нада. 2. Мера паклажы (у калёсах). Калёсы глубокія, ручкі сена натопчыць пуды два i вязець двору. Рыгала м. i ж. неадабр. Плаксун. Во рыгыла разрюмзыўся, угыварівыйця яго c канхветкыю. Рыннік м. Капаннік. Ня дужа ахотня твае рыньнікі варушуцца. Рынніца ж. Зымарілыся рыньніца, чуць клыпыіць, сяньня тыкі ладный кусок сыгналі. Рыскоўнасць ж. Рызыка. Ох, ікая ў Райчонка ріскоўнысьць, на што хочыш гатоў. Ріскоўнысьць нада, ну кылі ціряшчур, дык ніхырашо. Рэдчына ж. Адно каліва рэдзькі. Во такую реччыну апчысьціў, пыкрышыў, натоўк с сольлю, c цубулію І пад'еў. Памянш. рэдчынка. Прінясі пару реччынык, я зьдзелыю; дзеці нічога ядуць. Рэзаннік м. Той, хто рэжа, пілуе. Во яны якея pe