я Яблышнік м. Ахвотнік да яблык. Во мой яблышяік, толька б i еў мідунічкі. Пыглядзіш, што етыя яблышнікі як злазілі ў садок. Яблышніца ж. Ідзі-ка ты, яблышніца, пад'еж крупені, дык троху здыравей будзіць, чым зеліньню зытыхицца. Явар, явер м. Аер. Дзеці дужа любюць мыладзенькій явыр, ён смашный, салодзінькій. Пу пуку явіру нясьлі: калі яны яго пыядуць. Ны явірі i хлеб пякуцъ, І пад ногь яго сьцелюць на мост. Яварына, яверына ж. Асобная расліна аеру. Што ты зъ явыріныю носісься, аблупіў, зьеў i ўсё. Вырьві нескылька явірін, я зынясу дзіцям. Памяти, яварынка, яверынка. Ужо i ны нашым аборку явырінкі сталі росьць. Явірінкі ірвуць дзеці, пы халодный вадзе лазюць. Явіць незак. Заяўляць. Ты ўсігда любіў явіць, усігда любіў паткусывыць. Можыш явіць сколька хочыш, цябе ніхто ні быяўся i ні баіцца. Ягадзіна ж. Асобная ягада. Во тута пы чысьцінкГ дужа буйныя ягыдзіны. Памянш. ягадзінка, ягадзіначка. Дай i малыму нескылька ягыдзінык. Ужо красныя ягыдзінкі пупыдаюцца. Ета ж у цябе, знаць, ягыдзінычкіТ Ігадзінычка на льдзінычкі, а я ны бірягу, кінь мне кладку, ігадзінычка, к табе пірібягу. Ягаднік м. Ахвотнік да ягад. Айдзе ж я табе тых ягыд' еазьму, ягыднік ты мой. Ягадніца ж. Дужа быльшая ягьідніца, пряма гырсьцямі бярець i ў рот піхаіць. Ядзенне н. Яда (працэс). Hy ŭ ядзеньня ў цябе як tf малыга, абліваісься, пы бырадзе ажно зы выратнііс цякець. Ядзеннік м. жарт. Той, хто есць, ядун. Кладзіці-ка вы ложкі, ядзеньнікі, хвиціць вам буўтацца. Ядзенніца, ядуння, ядуха ж. Стыряіцца ядзеньніца, ні ацстаець ад бабы. 3 маімі зубамі абычайныя ядуньня, два зубы ў роцГ i тэя шытаюцца. Дывай, ядуха, скарей шывяліся, німа ўремя ждаць. Ядранецца незак. Ядранець. На ноч ідрянеіцца i віцярок резкій цягніць, к раньню каб марозіка ні було. Языкаватасць, языкастасць, языкатасць, язышлівасць ж. неадабр. Балбатлівасць. Ізукуватысьці ў яго ціряшчур' многа. Нада апсікаць ету ізыкуватысьць. Пряма ні npiдумыіць, куды дзіваць сваю ізыкастысьць. Чаго-чаго, а
Дадатковыя словы
зытыхйцца, падеж, хвйціць, ядўньня, ядўха
0 👁