тута доўга хыркыў, усё нейкія вярёўкі іскаў, хто іх браў калі, тэя вярёўкі. 2. Хрыпець. Прастуджын быў, усю зіму хыркыў, ён i ў бані выпарівыўся i ныцірала яго Верка, ня дужа пымыгала. Хыркацца незак. Зал.-бессуб'ект. ад хыркаць. 1. Яму ўсігда дужа ладна хыркыіцца, усігда спакою німа. Хыркнуць зак. Непрыемна, злосна буркнуць. Нешта нейкыя зьдзелыіцца, калі ды хыркніць,— хыркніць i ўспакоіцца. Хырленне н. Змарнеласць, заняпаласць. Як пычанецца хырліньня, яно няскора атпусьціць. У яго ні січас ета хырліньня, яно даўнояго мучыіць. Хырленнік м. Змарнелы, заняпалы чалавек. Aŭ, якей зь яго жыціль, хырліньнік, ні адно} дык другоя, усё нывалііцца ны яго. Хырленніца ж. Змалку была хырліньніца, a тады пыдрысла i акліяла, цяперя ладныя баба. Хырчэнне н. Стоенае злоснае бурчание. Ці вы тута ні наслухьіліся ац старыга хырчэньня? ён сам знаіць, што яму зы хырчэньня можыць быць. Хырчэннік м. Той, хто стоена, злосна бурчыць. Абоя яны хырчэньнікі ладныя, крепкія над а нервы цяръпецъ іх. Хырчэнніца ж. Калі ж ты пасьпела стаць такою хырчэньНІЦЫЮ? Хырчэць незак. Стоена злосна бурчаць. Кажыцца ж, саўсім ні було за што хырчэць, дык ён усё роўна найшоў прічыну. Хырчэцца незак. Зал.-бессуб'ект. ад хырчэць. Ты мне скажы, за што яму ні хырчэлыся калі-небудзь? ц " ■ Цалёвачка ж. Невялікая дошка-цалёўка. У цябе ж на сенцых цалёвычка ляжыцъ, i шукаць ні нада. Каб бірнушкоў пару ны цалёвычкі руспусьціў, дренна ні було б. Цалічком прысл. ласк. Цалкам. ён, знаць, цылічком глыкыіць ягыды, ні жваўшы. Тэй воўк i прыглыціў билыўныга ягнёнычка цылічком. Цалкамі прысл. Цэлымі, неразразанымі (пра бульбу). Учора пачшчупыла i сяньня нываріла бульбы цылкамі, ахотня мае паелі. Памянш. цалочкамі. Ах, каб штук пяць бульбін цалочыкымі, во зьелыся б смашна! Цалок м., цалкі мн. Цэлая адвараная бульба. Зьеж хуць адзін цалок, ны дарогу ні пыўрядзіць гырячынькыў. Цалкоў сістра атвиріць, пыджаріць сала, мы нымыкаімся, з гуркамі ныядзімся i пашлі. Памянш. цалочак. 19. З ак
Дадатковыя словы
атвйріць, атпўсьціць, бессубект, зімў, пачшчўпыла, прастўджын
0 👁