сам думьщь ня хочыць, нічога ні ўталкуіш. Такога сколька ня ўпучывый, толку ні дажджэсься. 2. Наводзіць парадак. Нада брацца сена упучаць, ато каб дождж ні пашоў. Двор нада ўпучиць, столька рыгызъзя ўсякыга, што ні пыкызацца туды. Мушчыны пашлі канюшню упучывыць, зіма ж ны насу. Цяперя я дровы патроху упучывыю, некылі мне пыдыйцщь. Упучацца, упучывацца незак. 1. Вучыцца, выхоўвацца. Ці ўпучаіцца яе сын хут троху ай i цяперя вецір у полі гыняіць? 'У харошых руках будзіць упучывыцца. Ня дужа яны упучывыюцца, такея бісталковыя. 2. Прыводзіцца да ладу, парадкавацца. Нада ж упучацца съ сеным, ато кінута як зря, што, як дождж хляніць. Ці ў цябе тута патроху упучаіцца? Калі ж ты думыіш упучывыцца, табе столька ішчэ прібіраць нада. Яму хваціць нядзелі на дзьве упучывыцца, асобінна зъ яго здароўім. Упуціць зак. 1. Навучыць, выхаваць. Некыму було ўпуціць, дык ён i вырыс ні к сялу ні г горыду. Ці ўпуціла, ці ні ўпуціла, ну худзь жа нытацыю дыла. 2. Навесці парадак. Ён сваю усядзьбу хырашо ynyціў, усё прібраў, піріпыхаў, дайжа гной вывіз. Ты хуць двор упуці троху, тама c канём ні разьвернісься. Упуціцца зак. 1. Навучыцца, выхавацда. Як падрос, троху ўпуціўся, пынімаць стаў. Па-мойму, ня ўпуціцца; ён i кылі жэніцца, ня будзіць зь яго толку ні разу. 2. Упарадкавацца. Я к c хворысьцім упучуся, тады я троху вам пымагу. Ты, верна, ды кыляд ня ўпуцісься сы сваім бырахлом. Упучаный, упучоный дзеепрым. 1. Навучаны, выхаваны Мыхла упучыныю ні разу ня будзіць. Пыглядзелі суседзі, што тваріў твой упучыный. Упучоныя, ды'к яны i жыць ладна зразу пычалі. 2. Упарадкаваны. Разьві ў цябе етык двор упучын? Бульба мыя упучына, цяперя я ні гарюю. Упучоныя i саломінка ні звыляіцца, у дзела пойдзіць. Пунькі твае упучоныя, дагледжыныя, сьнегу ні напрецъ, чаго табе гурюваць. Упуцёмшы дзеепрысл. 1. Навучыўшы, выхаваўшы. Ны яго i ўпуцёмшы ня дужа надзейся. 2. Упарадкаваўшы. Ліванёнык ні ўпуцёмшы нічога ня кініць, усё ўпыряччыць. Прібраўшы ды ўпуцёмшы, нічога ні прыпадзець. Упырыванне н. Падколванне. Яму ныдаела Ныталкіна ўпырівыньня, як ён толька церьпіць кажный раз. Упырываць незак. Падколваць. Як пупыдаіць к Цімохывым, яны кажный раз яго упырівыюць, ня тым, дык другім путкулупнуць. Упырыць зак. Падкалоць. Зыхарёнка узноў крепка упырілі, пыкрасьнеў як рак. Упыра
Дадатковыя словы
путкулупнўць, пымагў, упучўся, упўчывыцца, упўчывыюцца, упўчын, упўчына, упўчыный, упўчыныю, ўпучйць, ўпўцісься, ўпўціцца, ўпўчывый, ўталкўіш
1 👁