Народнае вытворнае слова (1985). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

Нада ж яму так умазголіцца, увесь чыста зым&рыный Умазголеный дзеепрым. Умазголіный ходзіць, i яму нісколька ня стыдна. Умазыванне н. перан. Уладкоўванне шляхам пачастункаў, хабару i інш. Тоя ўремя i ўмизывыньня пымыгала. Умазываць незак. перан. 1. Уладкоўваць шляхам пачастункаў, хабару i інш. Яго туды Міхяёнык умазывыўt сам ба ён ні сыоразіў пралезьць. 2. Даваць у масць пры гульні ў карты. Ці помніш, як сядзім гуляць, а ты ўсігда умазывыў? Умазывацца незак. Уладкоўвацца шляхам пачастункаў, хабару i інш. Некуды умазывыіцца Трыхімёнычык, толька ні гаворюць куды, дзіржаць у сікреці.. Умазаць зак. 1. Уладкавадь шляхам пачастункаў, хабару i інш. Яны былі лоўка свайго брата умазылі, a посьлі ў іх усё сырвалыся. 2. Даць у масць пры гульні ў карты. Ты мне абізацільна умажыш, сколька ня думый, хадзТ скарей. Умазацца зак. Уладкавацца шляхам пачастункаў, хабару i інш. Скажы-ка ты мне, як ён туды умазыўся, відна, крепкыя рука была. Умазаный дзеепрым. Уладкаваны. Умазыный трошку пыдзяржыцца, толька ён многа нідыпынім&іць. Умакыванне н. перан. Абвінавачванне, уцягванне. Мы тожа знаім Высілёва умакывыньня, ён што хочыш можыць нарошня тріпануць. Умакываннік м. Той, хто абвінавачвае, умешвае. Ого, якей ён быў умакывыньнік, калі патторніць каго, тады даволін. Умакыванніца ж. Я б ету умакывыньніцу ні так аччытаў. Умакываць незак. перан. Рабіць вінаватым або датычным да ганебнай справы. Што ў яго зы прівычка тыкая: нівінуватыга чылавека умакывыць. Умакнуць зак. Зрабіць вінаватым або датычным да ганебнай справы. Нарошня у макну лі: мы атвічаім, ніхай i ён будзіць з намі. Умалачываць незак. перан. Хутка з'ядаць. Пу пуўбуханкі хлеба умылачывыюць зы раз етыя нібальшэнькія. Умалаціць зак. Хутка з'есці. Пу хунту умылацілі тады чуць ні пы гырлачу мылыка сь пірагом зьелі, чаму ня быць здаровым. Умалочаный дзеепрым. Пакуля мьт прішлі, усё було умалочына пыччыстую. Умаленіе, умаление н. Недахоп. У нас умаленія хлеба, ні хвиціць ны зиутріга, нада рышчыняць. Саўсім ума