Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

ну безгаспадарлівасці. Начыгыіць ён зы сваю жызьню,— ета нада такому бязрупытныму урадзіцца! Летыся ладна начыгыліся i сёліта будзіць тоя самыя: нісколька ні забоцюцца, каб r зіме прідбаць чаго. Начыкаць зак. жарт. Нарэзаць. Хто йта тут столько палычык начыкыў? — нехта балывыўся. Начыкацца зак. перан. Павазіцца. Васіль c табою вун сколька начыкыўся, а ca мною так дзела ня пойдзіць, я жыва ўніму. Haчыканый дзеепрым. Бярі-ка венік, усё сваё начыкыныя пыдмітай! Начыкрыжываць незак. жарт. Наразаць. Oŭ, не, столько ні нада нычыкрыжывыць! Начыкрыжывацца незак. Зал.-бессуб'ект. ад начыкрыжываць. У цябе ўсігда лішніга нычыкрыжывыіцца. Начыкрыжыць зак. Нарэзаць. Міску гуркоў нычыкрыжыла, пуўбанкі сьмітаны туды, сь печы бульбу новыю — ниця ежця. Начыкрыжыцца зак. Зал.-бессуб'ект. ад начыкрыжыць. У цябе столька ні нычыкрыжыцца, ты так ня ўмеіш. Начыкрыжаный дзеепрым. Во i сала готова, ныжаріна, i хлеб нычыкрыжын, хуць ету мінуту за стол садзіся. Начысціць зак. перан. Адлупцаваць. Hi я яго бацька, начысьціў ба хырашэнька раз ды друзей, дык ён ба зарёкся дуры сыпысаць. Начышчаный дзеепрым. Крепка начышчыный пабег учора з Мыкарывыга сада. Начэгнуцца зак. Напакутавацца ад недахопу харчавання. Тую вясну мы крепка начэгліся. Што ж біз мылыка такую мальгву браць, начэгнуцца ў цябе етыя пырысятычкі. Нашабуцець, нашабуцецца зак. Навычвараць, пашумець. Трыхімёнык нушубуцець можыць, мы яго хырашо знаім. Кіреівы мальцы нушубуцеліся i пашлі двору, бацька іх ладна угосьціць, ён шубуценьня ня любіць. Нашаваліць, нашавяліць зак. перан. Назбіраць шмат (пра грыбы). Ого, сколька бырывічкоў нышывальлі ўдваіхі ён дужа знаіць мясьцінкі, як пойдзіць, усігда нышавеліць мыладзенькіх грібкоў. Нашалапуціць, нашалапуціцца зак. Навычвараць. Ты ні прідумыіш, сколька яны тут нышылапуцілі. ён і посьлі чаркі нышылапуціцца, i біш чаркі любіць сябе пыкызаць, пріродзьдзя такоя. Нашалацца зак. Набадзяцца. Яны дужа многа na сьвету нышылаліся, з мыладых гадоў як пашлі, усё ўремя езьдзілі. m