Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

Нахропцца зак. Нахрапсціся. Ныхрапуцца, выліжуцца, а ты іх толька трухтуваць усьпівай. Нахрупкацца зак. Нахрумстацца. Воўцы любюць такоя цьеёрдзінькыя сянцо, нахрупкыюцца, толька вады ім нясі. Нахрыстаць зак. перан. 1. Зашыць груба, абы-як. Ныхрістаў абы-як, ці ета зышывиньня. 2. Моцна пабіць з размаху. Зычапіўся c хлопцымі, тэя ныхрісталі яго,— нашто було лезьць. Нахрысціць зак. перан. 1. Налаяць. Крепка яго Адарка ныхрісьціла, пряма гареў ац стыда. 2. Пабіць моцна. Яго каб пупаў там ды ныхрісьцьу хырашэнька між лупатык дрючком, тады б ён троху атеык лазіць айдзе ні нада. Нахуркаць зак. Злосна набурчаць. Прішоў, нахуркыў: як ета так можна гываріць, мы свае ішчэ, —* с такою абідыю. Нахуркацца зак. Набурчацца. Увідзіць — нахуркыіцца, луччы ты пыдатрі, пакуля ні прішоў. Нахурхулецца зак. Бурна пакіпець, набулькацца. Столька нухурхулелыся крупеня, выцігнула, а мяса суру вата, што значыць старыя кырывяціна! Нахырлець зак. перан. Папакутаваць. Я глянула ни ліцо i зразу віджу: многа Kipeŭ ні нахырлііць, у яго ліцо — крысівей у гроб кладуць. Нахырлецца зак. Напакутавацца. Дужа крепка нахырліўся, у яго здароўя з мыладых гадоў ніважныя. Нацадзіцца зак. перан. іран. Напіцца павольна да стану моцнага ап'янення. Селі ў Аксюціных кыла беда, патрошку, патрошку i крепінька ныцадзШся к вечыру. Нацёпаць, нацёпкаць зак. Напарыць (у лазні). Нацёпый яго крепінька, нічога, кылі пыпішчыць, ён даўно ня мыт. Нічога нацёпкыў, i ён муўчаў, толька кряхцеў. Нацёпацца, нацёпкацца зак. Напарыцца (y лазні). Я к нацёпыюся хырашэнька, тады мне ляхчэй, а так дужа ногі ломюць. Я нацёпкыюся, зымарюся, дык каб скарей лежч аддыхнуць. Нацёпаный, нацёпканый дзеепрым. Нацёпыный, красьнінькій прібег з бані. Я гыварю: ты ішчэ мала нацёпкына, нада яшчэ раз ны палок, — дык іна ў піск. Нацмыгацца зак. неадабр. Нашукацца. Нацмыгылыся, ды, відна, дырма, нічога ні ўдалося найціць. Нацокаць зак. жарт. Нацалаваць. Скора ты свайго дыражэнькыга нацокыіш, верна, ужо бягіць. Нацокацца