сколько, б ён ныхітруваў, а зь дзіцямі што, проста хітруваць. Ныхітрувиліся яны здорыва, ну толку зь естыга мала. Нахлёбывацца, нахлябывацца, нахлябтывацца незак. 1. Нахлёбвацца. Зь відра сыбака нахлёбывыіцца, гані яго палкыю. Праціўный шчанёнык: прівык тут ныхлябывыцца i ўсё лі чугуноў круціцца. Усігда тут ныхляптывыіцца. 2 перан. асудж. Напівацца п'яным. Hi нада було столько нахлёбывыцца, тады б i гылыва ні болела. Яны ў Андреівых ныхлябывыюцца, нягож яшчэ aŭдзе. Што йта зы прівычка ныхляптывыцца, каб ногі ня йшлі. Нахлябтацца зак. 1. Нахлёбацца. Ладна ловіць твыя кошычка: ныхліпталыся мылыка i налезла на печ, a мышы ніхай самі ловюцца. 2. Напіцца п'яным. Яму абы-чаго, хуць гарі якой ныхліптацца, будзіць даволін. Нахліпацца, нахліпкацца зак. Наплакацца ўсхліпваючы. Дужа капрызныя дзяўчонка, зу любую мелыч нахлшыіцца. Ці ты ішчэ тама ні нахліпкыўся? — бальшун такей, a скліміць, як малютычка. Нахлынкацца зак. неадабр. Нашвэндацда. I зы сябе нахлынкыўся, i за Толіка. Жджы ты, пакуля яны нахА&нкыюцца, калі дзела гаріць. Нахлянуць зак. Нацячы, наліцца празмерна. Глядзі, глядзі, каб дзірічык айдзе паць сьцены ні було, ныхляніць воды у ямку i прыпала бульба. Нахмыляцца, нахмылівацца незак. Хмыліцца. Орлік — спокойный конь, ета ж ён так ныхмыляіцца. Як станіць нахмылівыцца, дык ты яго пугыю хырашэнька. Нахмыліць зак. Скасавурыць. К етыму каню ні ўсякій падойдзіць: нахмыліць морду, вушы складзець, глядзі, укусіць, только паткніся. Нахныкаць, нахныкацца зак. Наплакацца паціху. Ты ў мяне січас нахныкыіш, будуць пыпряньнікі, еж вун, што ў міскі наліта. Hy ніхай нахныкыіцца, ета балыўства, распуста — дай тоя, што яму уздумыіцца i большы нічога. НаходчЬівата прысл. Знаходліва. Васіль умеіць усігда нахоччывыта атвеціць. Находчыватасць ж. Знаходлівасць. Нахоччывытысьці у цябе німа, другей ба так яго апсек, што ŭ зарёкся б трогыцца. Находчыватый прым. Знаходлівы. На від ён рызівон, a дужа нахоччывытый чылавек
Дадатковыя словы
ныхітрувйліся, пяным, распўста, уздўмыіцца, укўсіць
2 👁