Напушчаць 1 незак. Напускаць. Сюда ні нада було нупушчиць вады, калі іна высыхніць. 2 зак. Напусціць, упусціць. Во дадумыўся: пырысят у хату нупушчаў. Напушыць зак. Налаяць. Што, кылі ты яго нупушыў, ды яго ета ні даходзіць. Напушаный дзеепрым. Ты ны яго напушыныга пыглядзі. Напушомшы дзеепрысл. Выпрывіў яго нупушомшы. Напхнуць зак. 1. Напхаць. Сам ні прідумыіць, сколь~ ка хвытиць, напхнуў у градку сена, што сесьць нілізя. 2 перан. іран. Пад'есці. Чым напхнуў сябе, тоя ŭ ладна, абы брюха поўна. Напхнуцца зак. 1. Напхацца. Сяньнік i заўтря напхнецца, нада скарей салому пат крышу насіць, нымякніць уся. 2. Наесціся. Пакуля ні напхнецца ладна, яго ня дужа куды выпрывіш. Напхнутый дзеепрым. Мяшочыкі ужо напхнутыя, ты іх прівяжы ны ка~ лёсых, каб ні пызьляцелі. Напырхацца зак. 1. Наскакацца. Калі б іна напырьхылыся, цэлый дзень скачыць. Напырьхыісься, што жывоцік будзіць балець. 2 перан. Навычвараць. Сколька ўремя яму нійдзе спакою ні було, а во напырьхыўся, ня чутна стала. Напытацца зак. Стаць вядомым у выніку распытванняў. Каб айдзе ныпыталыся ладныя хата, я б яе заўтря ўзяў i пірявёз, рядым ба во пыставіў. Напытаный дзеепрым. Хуць ён i ныпытаный пацьцёлычык, ну ніважнінькій, ныўряд, каб зь яго ладныя карова была. Напыхцецца зак. гумар. 1. Напрацавацца ў стане незадаволенасці. Чуць-чуць прітуркыла дровы пабіць, ныпыхцеўся ны дрыватоньні, ну тыкі i пабіў, i пыць сьцяну акуратнінька склаў. 2. Пабурчаць. Знаю, што ныпыхціцца, ну нада ж грядкі ускыпацъ, там с канём ня дужа разьвернісься. Напярхацца зак. нездав. Накашлядца. Мой ня меншы цябе ныпірьхаўся, сядзеў на печы, буху, буху — прастуду выгріваў. Напяхцерыцца зак. перан. іран. Наесціся. Пакуля ні ныпяхцеріцца, нікуды ня пойдзіць, ён на етый шчот строг. Нарагатаць зак. асудж. Дарагатацца. Кылі селі лузкаць квасолю, дык лузкайця як нада, ато я вас там нырігачу. Наразбірацца зак. Разабрацца, паразбірацца. Я знаю
Дадатковыя словы
бухў, дадўмыўся, напхнўтыя, напхнўў, напўшыныга, нупушчйць, нырігачў, падесці, прастў, прідўмыіць, прітўркыла, хвытйць, чўтна
1 👁