Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

відна, цэлый дзень тулуваліся. Наёрзацца зак. Набалавацца. Ляглі, дык ціха сьпіця, ато ўніму, кылі вы ні наёрзыліся, дам спакой. Нажадаваць зак. Здаволіць да канца. Цябе ніхто ні ў век ні ныжадывыіць, усё тваёй душэ мала, усё ні хвытаіць. Нажадавацца зак. Здаволіцца да канца. Во прішло ўремя, i Цітанкі ныжадывыліся, усё ж мала зь іх було, i аць сена, i ад дроў ажно зытырхаліся. Нажалаць зак. Нажадаць шмат. Мне пляменьнікі пріслалі пісьмо, дужа хырашо пішуць, усяго ўсякыга ныжылалі. Нажалець, нажалецца зак. Нашкадаваць. Ня тэй Лыўрінёнык чылавек, ня дужа ён каго ныжалеіць, ён усё дзелыіць з выгыдыю. Hac i людзі ныжалеліся, i дзед пымыгаў сколька мог, то шубычку пашыіць, то спляцець лапцікі. Нажаніхаць зак. іран. Паўшчуваць за заляцанні. Hi ў мае ён рукі пупаў, я б яго ныжыніхила, атаўчыла б ад дуроў. Нажаніхацца зак. Здаволіцца заляцаннямі. Будзіць табе тоя самыя, як Валодзька ныжыніхаўся: гуляў зь нейкыю бабыю, a яе браты: бярі, а не — знаіш, што будзіць,— i ўзяў. Нажаніханый дзеепрым. Другей раз пойдзіць ён атетуля ныжыніханый, эйш ты яго, як дурачыцца наўчыўся! Нажаніцца зак. іран. Здаволіцца ад жаніцьбы. Ныжаніўся ўжо, болЫйы ні зыікаіцца пры нявест, здаўся. Нажвянькаць зак. неадабр. Наплявузгаць. Думыіш, яны так сабе стыялі? — не, ныжвянькыла тая пры Дзім'янёнка, іна ня ўцерьпіць, каб ні ныжвянькыць. Нажвянькацца зак. Наплявузгацца. Ідзі двору, сьвіньней нада карміць, ішчэ будзіць вам уремя ныжвянькыцца. Нажвяньканый дзеепрым. Kipeŭ ні так сабе дмецца, яму нечыга ныжвянькына, кума ў яго нідарым пуўдня сядзела. Наждаць зак. Пачакаць нядоўга. Верь ім, многа наждуць, можа, мінутку пысідзяць i паедуць. Наждацца зак. Начакацца. Сколька мы ныждиліся ўчора, думыім, во пад'едуць, во пыкажуцца, yce вочы прагледзілі. Нажратый дзеепрым. 1 груб. Сыты. Чаму ныжратыму ні выгулівыцца. 2. Прасякнуты вадой (пра снег). Такея ёсьць лашчыны ныжратыя, будзіш іціць, іціць i na noic шлыкніш, нада дужа-дужа астарожна глядзець. Нажубраваць, нажубравацца зак. Нажыцца ў няста