каб ішла карову даіць, ато ніяк ні ныбызарюцца, новысьціў дужа многа сыбралыся. Набалабоніць зак. асудж. Шмат набурчаць. Іна адна зы дзісіцярых ныбылабоніць, только, слухый. Набалабоніцца зак. Набурчацца. Вы ўжо самі ні знаіця, калі б вы ныбылабоніліся, мелюць i мелюць пустоя, кынца краю німа. Набалахоніць зак. неадабр. Нагаварыць пустога. Прішоў, ныбылахоніў лухты, ты ня верь ні одному яго слову. Набалахоніцца зак. Нагаварыцца попусту. Няўжэлі вом ні хваціла ўремя дарогыю ныбылахоніццо? Набалматаць зак. Нагаварыць невыразна, неразборліва. Мала што яны табе ныбалмочуць, ты ня слухый, ім завідно, яны i выдумывыюць што зря. Набалматацца зак. Нагаварыцца невыразна, неразборліва. Калі ты ўжо ныбалмочысься, калі ты хут троху ўспакоісься? Набандурыцца зак. Натлуміцца. Каб жа зь ёю пыгываріў як ш чылавекым, ото то прыдаець, то разым дос, як атрезыла, пакуля ныбандуріліся зь ёю, дык i ноч ны дваре. Набаніць зак. Напарыць у лазні. Ну як ты, ці хырашо цябе бацька ныбаніў? Набаніцца зак. Напарыцца ў лазні. А ты схадзі ныбанься хырашэнька, піріпацей, іно i простуда скорей пройдзіць. Набаненый дзеепрым. Прібег ныбаніный, кросьнінькій, што агурчык. Набарабаніць зак. 1. Пабарабаніць. Ен тобе много ныбырыбаніць пыч чаркыю, прідзіць i пашоў у круг скыкаць. 2 перан. неадабр. Набалбатаць. Ізычок дык ізычок, одна зы дзісіцярых ныбырыбаніць, зь ёю ніхто ні справіцца. Набарабаніцца зак. 1. Стаміцца барабанячы. Ты ўжо ныбырыбаніўся, аддыхні. 2 перан. Набалбатацца. Ныўряд, каб тыкая ізыкитыя калі-небудзь ныбырыбанілыся. Набарабаненый дзеепрым. Набалбатаны, наплявузганы. Я na віду пызнала: яму ладна ныбырыбаніна. Набарахліць, набарахлець зак. неадабр. Набалбатаць, наплявузгаць. Сам ба ён ні стаў прідумывыць, яму нехта ныбырахліў пры Машычку. Яму ні падумыўшы ныбырахлелі, a яно вун як выйшла. Набарахліцца, набарахлецца зак. Набалбатацца, наплявузгацца. Ці вы ішчэ ні ныбырахліліся тут, пойдзім-ка пірякусім троху. Ёй ныбырахлецца ня столька ўремя нада, хуць пуўдня дай. зо
Дадатковыя словы
выдўмывыюць, ныбандўріліся, ізыкйтыя
1 👁