пугі яму прішпіліў хырашэнька, тады б ён паслухыў i пашоў. Прышулак м. Невялікае шула, якое ставіцца да сцяиы або да другога шула. Прішулык ставіцца к сьцяне ці т другому шулу, каб сьценку закінуць. Памяти, прышулачак. Ты надоўга ня йдзі, я прішулычкі скора выдзіўбыю i будзім зырізиць палкі. Прышчына ж. Прышчык. Друзей раз ні ач чога ні ат якыга прышчына ўскочыць. Памянш. прышчынка. Неік у яго прышчынкі пашлі пы ліцу. Прышчыцца незак. Лезці, ціснуцца. Чаго ты npiшчысься на ету печ, тута i бісь цябе цесна, ляж ны.палу ды пыляжы. Прыючанне н. Часовае ўладкоўванне на прытулак. Якоя тама пріючиньня, ім самім нейдзі пывярнуцца. Прыючацца незак. Часова ўладкоўвацца на прытулак. Айдзе ж яму пріючацца яшчэ, як ні ў сваіх, a Мархва яму родныя цётка. Прыянне н. Спрыянне, пажаданне дабра. Яго пріяньня знаіць усякій: кылі выгыда, тады ён гатоў пріяць, а німа выгыды — i ў тэй бок ні гляніць. Прэжч незак. Пражыць, пячы. Ты, я віджу, дужа лоўка ўмеіш пряжмо прежч. Пряглі сала i ўсю скыўраду спалілі. Прэжаный дзеепрым. Прежыныя зірняты сыпліць у рот горсьцімі. Псіканне н. Выкрыкванне выгука «псік!» (на ката). Во, баіцца ён твайго псікыньня, тряпкыю мыхані, тады можа спужаіцца. Псікаць незак. Выкрыкваць выгук «псік!» (на ката). Ах, ікая зородлівыя кошка: я псікыю, а йна стала ны гырлач лапымі i хлепчыць. Псярня ж. перан. груб. Зборышча. Ету псярню нада ўуло калі палкыю рызыгнаць ці мятлою якою пыганыю. Пугаўка ж. Гузік. Як атарьвецца ды німа пуд рукою лрішыць, дык i бяс пугыўкі дренна. Памянш. пугавачка, пугавічка. Такея малінькія пугывычкі i прішываць нялоўка. Сюда б нада была яшчэ адна пугывічка. Пугаць незак. груб. Есці. Я ныліла яму міску капусты, тады крупені пыставіла, як сеў пугыць, усё паччысьціў. Пужала н. Пудзіла. У нас пужалы часьцей усяго у npoci ставілі, ну праўда, віряб'і ні так пілі. Памянш
Дадатковыя словы
вірябі, грўб, збродлівыя, зырізйць, прішўлык, прішўлычкі, пріючйньня, пўгывычкі, пўгывічка, пўгыць, пўгыўкі, скыўрадў
2 👁