сколько, ныапстівыў сваею рубашкыю, усё бяльлё папорціў. Наабуваць зак. Абуць шмат разоў. Дужа много ныобуваў ён твое боцікі, разы трі усторнуў i кінуў, выляюццо у сенцых лі сундука. Наадпускаць зак. Закончыць адпускаць. Хвалі, хвали много ён цябе нутпускау у горыд, — сам сеу i паехыў, а ты адна дур'ься с хызяйствым. Наадураваць, наадуравацца зак. Набалавацца. Я цябе січас ныадурюваю, як хлыбазьну вазьму ў рукі. Адны як астануцца, нудурюваюцца, ім свобода тады, пряма ны гылывах ходзюць. Наадціраць зак. Памыць шмат (пра бялізну). Што я дзелыла скрысеньня? — ui гуляла, як ты, ці відзіш сколька я більля ныцьцірала. Наадцірацца зак. 1. Памыцца шмат (пра бялізну). Hi так ужо тут много i ныцьціралыся. 2. Стаміцца, мыючы бялізну. Як ныцьціраісься за дзень, дык худзь ба пысядзець ціхінька. Найдціраный дзеепрым. Відзіш, ікая ў мяне гыра ныцьціраныга ляжыць, сушыць надо. Наакалпачываць зак. Нападманваць. Так ужо яго i ныакылпичывылі, ён жа ні ў чужых быў. Наакалпачывацца зак. Нападманвацца. Ты ўжо іх ныакылпачывыўся уволю, хваціць. Наапастылівацца, наапастыляцца зак. Палаяцца, пасварыцца з усімі, многімі. Ныапастылівыцца нядоўга, а только ж посьлі ны цябе ніхто глянуць ні захочыцъ. Ныапыстыляіцца зь людзямі, а тады: чаго йта мяне ніхто ня любіць? Наапекарстваваць, наапекарыць, наапякуннічаць зак. Паапекаваць. Сімянку дай волю, ён ныапекырствыіць, дывядзець ды ладу: усё пусьціць на вецір. Ты ўжо ныапекыріў — зайшоў два разы; каб ні дзядзъка, пы тваёй помычы у іх ба ўсё рызвальлыся. Другая апякунша зныйшлася, тожа столько ныапякуньнічыіць, — ізыком только трепліцца. Наартамоніцца, наартамоннічацца зак. неадабр. Пагаварыць пры неразуменні субяседніка. Пакуля ты ныартамонісься зь ім, рысталкуіш, сам ба скорей атвярнуўся, ці тут дужа далёка. Я зь імі зы два гады ныартамоньнічыўся, хваціць, сам, кылі хочыш, пудуріся. Наатарвываць зак. Наадрываць. Во такую кучу
Дадатковыя словы
дурься, кўнша, ныакылпйчывылі, ныапякўньнічыіць, рысталкўіш
2 👁