Мяценне н. Падмятанне. Ты кылі ўзяўся месьць, дык мяці, ато пыкажу мяценьня — только, пыліць. Мяшчэнне н. Размяшчэнне, нагрувашчванне. Якоя ж ета мяшчэньня, кылі ўсё валіцца, хут ты стой ды дзяржы. H Наабарачываць зак. Абярнуць шмат. Гырлачоў на ўслоні ныабырачывыла, штук дзесіць! Што ты зьдзелыў, чугунок абярнуў, — ну глядзі, ты ў мяне ныбырачывыіш. Наабарачывацца зак. Абярнуцца шмат разоў. Ныбырачыіцца, што каткі дулумаіць, нечыга будзіць запрежч. Наабгаварываць, наабгаварывацца зак. Абгаварыць усіх, многіх. Ім пупадзіся ны язык — ныабгыварівыюць i ні, пупадзіся — тоя самыя будзіць, днямі сідзяць i мелюць пустоя. Прося німала чаго ацьцерьпіла, ныабгыварівыліся большы некуды. Наабгадываць зак. Набыць шмат, але з цяжкасцю. Патроху ныабгадывылі ў хату. Такея хызііва ныбгадыюць: яны бацькыва дабро распусьцюць i будуць як старцы якея хадзіць. Наабганяць зак. 1. Закончыць абганяць, выпярэджваць. Ну, ладна ныбгыняў, цяперя удвору пыбягіш за восьсю, — во ды чаго дуры даводзюць. 2. Наабворваць. Ты бульбы ныбгыняй, a тады ўжо едзь у лес, я nipixdджывыць буду. Наабганяный, наабганятый дзеепрым. Абвораны ў вялікай колькасці. Худзь ба сяньня ныбгыняныю бульбу піряйшлі, i то б ладна було. Ныбгынятыя бульба ждаць ня будзіць, яе пыправіць нада} айдзе пацсыпыць, айдзе пыдняць. Наабнімаць зак. Закончыць абнімаць. Тоньку ныбнімаў, ужо к Штрачонкывый дачке клінкі пыдбіваіць. Наабнімацца зак. Закончыць абнімацца. Ныабнімаліся, ужо клянуць одна одну,— во што з бальшэя дружбы буваіць. Ныбнімаюцца, што ўзноў пычануць одна ну другую касіцца. Наабрузацца зак. груб. Наспацца. / калі ўжо ён нубрюзаіцца, гультаішча етый, еў ба смашна i спаў, ні ды чаго датронуцца ня хочыць. Наабрузаный дзеепрым. Выйшыў, еочы нубрюзаныя, пы шапкі, аж запухлі. Наабсініваць зак. Абсініць усё, шмат. Ты глянь
Дадатковыя словы
абярнўў, запўхлі, распўсьцюць
2 👁