Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

тута прымадзеюць. Hi знаю, сколька іна прымадзеіць, ну зь яе жыцілка плыхая. Праматалыжыць зак. Растраціць, распусціць. Сколька ты яму ні дай, ён усё прымыталыжыць. Праматалыжыцца зак. Растраціцца, змарнатравіцца. Прымыталыжыўся, што дайжа рубля німа у сталоўку схадзіць пабедыць. У яго так, бяс толку грошы прымыталыжыліся. Праматалыжаный дзеепрым. У яго ўжо німа нічога, усё прымыталыжына. Прамахнуць зак. перан. Зрабіць промах, памылку. Прымахнулі вы с хатыю, ваша была ішчэ крепкыя, пырядышна б стыяла, а ета старёнык, а ні хата. Прамашараваць зак. іран. Прайсці. Січас яны кучыю лрымышаруюць, увідзіш, якея гіроі. Праміжсобкаю прысл. Міжусобна. Ніхай яны прымісеобкыю дыгаворюцца, ніхай ні ўшчынаюць быталіі, ета пасьледнія дзела пу судах цігацца. Прамкі мн. Прамы шлях. Абыйдзі дарогыю, ато заблудзісься ny кустах, будуць табе прямкь. Прамленне н. Выпрамленне. Во яго прямліньня, пряміў, пакуля мыс атлумаў, сухей дужа. Прамленнік м. Той, хто выпрамляе. Етыя прямліньнікі каб пы пальцых адзін аднаго ні ўдарілі. Прамленніца ж. Ты, прямліньніца, як возьмісься, у раз дзела зугудзщь. Прамленый дзеепрым. Выпрамлены. Прямліныя гвозьдзя я ў кыцялок склаў, ім можна будзіць ряшэціць. Прамушкарыць, прамушкардзіць зак. Змарнавадь час у бесперапыннай тузаніне. Яны мяне большы некуды прумушкирілі, за ета ўремя можна було паехыць i ны работу устроіцца. Ты ня жджы, а хадзі, дыбівайся, яны могуць доўга прумушкардзщь i ў цябе тады нічога ні палучыцца. Прамушкарыцца, прамушкардзіцца зак. Прамучыцца ў тузаніне. Прумушкиріўся, а толку ні дабіўся ніякыга. Месіц прумушкардзіўся, гываріў, скора нызад паедзіць. Прамысловый, прамышлёный прым. Гаспадарлівы, спрытны. Такей прымысловый, як Лёнька, верна, ніхто ня будзіць, ён што хочыш мог дайціць i дабіцца. Бацька быў спокойный, а сыны такея прымышлёныя хлопцы, na ком яны i ўдаліся. Праныра м. i ж. Праныра. Узмацн. пранырына. Што зы праныріна, ён табе ўсюдых пралезіць i даб'ецца. Па~ веліч. пранырышча. Во пранырішча быў, кажыцца, нічо