Пасвоіцца зак. Зрабіцца сваякамі, пачаць лічыць ся~ бе сваякамі. Ты ня чуў, яны ішчэ ў прошлым гаду naсвоіліся. Пасвоюцца, разым вуліцы мёўшы. Яны датуля пасвоюцца, пакуля бутылычкі будзіш ставіць. Пасіпець зак. Пашыпець. Дровы сырэя, пысіпяць, пакуль рызгыряцца. Старыя ны яго нешта пысіпела, відна, дапёк ёй. Пасіціцца зак. Працерціся i пачаць прасвечвацца, як сіта. Нейкыя някрепкыя мацерія, нямножка пынасіў, i рубашка ны плічах пасіцілыся. Пасічаный дзеепрым. Куды такую пасічыныю рубашку ныдзіваць, вазьмі другую. Паскараджываць зак. Паскародзіць нядоўгі час. Hiхай сяньня мальцы пыскыриджывыюць, адзін да беда, а другей посьлі. Паскарадзіць зак. Паскародзіць. Сярьгей ужо бульбу пыскырадзіў, ці даўно ён сеіў. Паскарадзіцца зак. Паскародзіцца. Каб пыскырадзілыся, тут ба мякчэй стала, а так дужа цьвёрда. Паскароджаный дзеепрым. Пыскароджыныя поля узноў зызілянела. Паскарадзёмшы дзеепрысл. Пыскырадзёмшы сходзіш у горыд, скырадзь січас, ато ніізьвесна, калі ты таго кыня nynaдзеш у рукі. Паскверцца зак. перан. 1. Папячыся. Ны такой жарішчы паскверцца можна. 2. Пакрактаць (пра жаб). Пакуля вида, пасквяруцца, а як высыхніць, ня будуць скверцца. 3. Паплакаць, пахныкаць; пагаварыць скрыпучым голасам. Пысквярецца троху дый засьнець. Скора падойдзіць твыя кума, пысквярецца. Паскіпаць зак. Пакалоць. Сілы многа, ён узяўся — зы час усе дровы пыськіпаў. Паскіпацца зак. Пакалоцца. Калун вазьмі, даўоню c клінамі, дык i сукуватыя пыськіпаюцца. Паскіпаный дзеепрым. Пыськіпаныя дровы я ўсе склаў пат крышыю. Пасклімець зак. Паплакаць, пахныкаць. Зы канхветымі пысклімеў, замеціў, што я купіла, — дай яму абізацільна. Паскнарыцца зак. асудж. Пасквапіцца, паскнарнічаць. Ета такей чылавек, што ўсігда сьпірва пыскнаріцца, a тады ўжо дасьць. Па-скораму прысл. Хутка, неадкладна. Па-скорыму ськідывылі ету бинчыну, можа айдзе i ні дамшылі. Я к різануў у яго жывот, дык схвацілі ны калёсы ды па-скорыму у бальніцу
Дадатковыя словы
бйнчыну, даўбню, калўн, пасквярўцца, пыскырйджывыюць
1 👁