ехыць, a тады пырышчысьляў — не, гаворіць, нікуды я ні паеду. Парасшвіргаць зак. Раскідаць (пра некалькі аб'ектаў, некалькіх асоб). Усігда пырышшвірьгаіць етыя тряпкі, нічога нійдзе ні найдзіш. Каб яны палезьлі к Якыву, ён ба іх адзін пырышшвірьгаў. Парасшвірганый дзеепрым. Чаго ў цябе усё так пырышшвірьгана, як вуювиуся хто. Параешураць зак. Паразганяць. Hy што ета зы сыбака, нашто яму воўцы, прібег i пурушшуряў іх. Парасшураный дзеепрым. Сьпірва пурушшуряіць скот, а тады бегыіць, сыбіриіць пурушшуряный. Паратазейнічаць, паратазеіць, паратазявіць зак. неадабр. Паназіраць без патрэбы, бяздумна. Чаго ім туды бежч, пыстыяць, пырытазейнічыюць, нашто йта? Hy ŭ етыя пырытазеілі, што ім там нада було. Дужа былыиая польза будзіць, кылі ён тамыцька пырытызявіць. Парашэнне н. Апарос. Не, ня буду богу гряшыць, мыя сьвіньня i посьлі пырашэньня ціхыя, бярём пырысят, дык іна нічога. Парватый дзеепрым. Парваны, рваны. Тыкая крепкыя задоўка пырвата! Вожычкі теае саўсім пырватыя. Ты i ў пырватым можыш пайціць на ксьціны. Парка ж. Пара, два кані, запрэжаныя ў воз або плуг. Парка запрежыныя стаіць, січас пакоцюць. Ны пиркі як гріміць, пыд вакном: тпру-у-у! Ны паркі ў нас дужа редка пыхалі. Паркаю прысл. На пары. Паркыю ета ня дужа быгатый пан езьдзіў. Бульбу луччы паркыю рызгыняць. Парнёвый прым. 3 двайнят. У яе парнёвыя дзевычкі радзіліся, пырядышныя ўжо, бегыюць пы хаці. Парнёўкі мн., парнёўка ж. Двайняты. С парнёўкымі, кылі помышчы німа, дужа цяжола. Анька— парнёўка, іна тут асталыся, а яе сістра у сьвет зьехыла, там i жывець. Памянш. парнёвачкі. У яе ўнукі парнёвычкі, троху пымыгиіць дачке глядзець. Пароддзе н. Род. Я каб i ні знала, дык скызала б, што етый мульчуган з вашыга пародзьдзя, пыглядзі: дайжа ныгамі кріўляіць, як Трахім. Паронне н. Выпорванне. Тута кылі й тхоро, пароньнім нічога ня зьдзелыіш, нада раськідывыць дровы
Дадатковыя словы
абектаў, вйўся, пйркі, пымыгйіць, сыбірйіць
0 👁