Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

Памяльнік м., памяльнішча н. Дзяржанне ў памяле. Таўсьцейшыю арешыну высік, во табе ŭ пымяльнік. Пымяльшшча адгарела саўсім. Памяти, памельнічок, памяльнішчыка. Пымільнічок абгареў c кынца, нада новый дзелыць. Высікі-ка ш чаго-небудзь пымяльнішчыка. Панабрытываць панабрытаць зак. Забрытаць (пра некалькіх коней). Яны ужо даўно коні пынабрытывылі, ета нешта Мікілай задзержывыіцца. Ці ім доўга коні пыныбрытаць, цірізь мінуту тут будуць. Панабрытаваный, панабрытаный дзеепрым. Яны туды, к лужку пывялі пыныбрытаных коні. Панабурхывацца, панабурхацца зак. Найсці празмерна многа. Як пынабурхывылыся к Мікіту людзей, ні пывярнуцца було, мы дайжа i зыхадзіць ні сталі. Чаго вас столька пынабурхылыся сюда? Панабушмачываць, панабушмаціць зак. Нагаварыць, нахлусіць вельмі многа. Што вам тута сваты пунубушмачывылі? Яны нарошня пунубушмацюць, a ён тады сь сябе выходзіць. Панабушмачаный дзеепрым. Я зразу пызнаў, што ім нівісь чаго пунубушмичына. Панаваджываць, панаводжываць, панавадзіць, панавесць зак. Панаводзіць, навесці, прывесці ў вялікай колькасці. Адны як астануцца, пынываджывыюць мальчыкыў дый балыюцца. Hi нада табе сюда дзітварыўпынаводжывыць. Прікажы хырашэнька, каб сядзелі ў дваре i ні балывыліся, ато ўзноў пынаводзюць сюда ніізьвесна каго. Пынывялі хлопцыў, дзевык, гармонь npiнясьлі i вічарінку справілі. Панавухрываць, панавухрыць, панавухраць зак. Панавучваць, пападвучваць, настроіць ваяўніча, рашуча. Іх пынавухрівылі, каб ны Сімінят гыварілі, яны i вярзуць што зря. Етыя чаму хочыш могуць пунувухріць. К чаму вас пунувухряць, туды вы i верніця, свайго розуму ў вас німа. Панавухраный, панавухроный дзеепрым. Каб яны былі к чаму путному пынавухріны. Відна, што пунувухрёны, у адно слова гаворюць, ні пыткыпаісься к ім. Панаграбаць, панагрэсць зак. перан. асудж. Набраць празмерна, нахапаць. Чаго ён толька ні пыныгрібаў, кажыцца, лопніць адж жаднысьці. Пынагресьць яны ні пысьцісьняюцца. Панаграбацца, панагрэсца зак. Набрацца празмерна, нахапацца. Калі яны пыныгрібиюц