Народнае вытворнае слова (1981). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

рысьць. Пыдніла бацінкі, яны ні сырыя, а пряма буцьвелыя. Бушмаценне, бушмачанне н. Нагаворванне, хлусня. Як вы веріця іхныму бушмаціньшо, яны ж трілюдзюць што зря. Наслухыіцца бушмачыньня, можа, дайжа нарошня пад'юдзюць, тады пріходзіць — сам ня свой. Бушмаціць, бушмачыць незак. Нагаворваць, хлусіць. Пра ета Сідарёнык бушмаціў, толька яму дывіряць дужа нільзя. Бушмацюць што пупала, ім каб ізыкі троху пыўкырачывыць. Нашто бушмачыць, ежылі ні знаіш, ці ты падумыў, што c такея тріпатні можыць быць. Бушна прысл. Лапушыста. Ігруша бушна рызрыслася, толька ігрушкі на ёй ня дужа смашныя. Бушнець незак. Лапушыцца, рабіцца лапушыстым. Ціплыти узілася посьлі дажджоў, гароды віда бушнеюць. Бушный прым. Лапушысты. Прімець-ка, усігда пыт капусту нада пыцсыпаць залу, іна тады бушныя расьцець. У гурках дужа бушныя ціці'ва ні нада. Бывалашній, бывалашный прым. Мінулы, колішні, былы. I цяперя адзінакыва ні буваіць, i бувалышнія гады ўсякія выпыдалі: калі хырашо пріродзіць, a калі пасеіныя чуць зьбіралі. Бувалышнія людзі што зналі? — ныработыцца, пад'есьць i спаць. Бувалышнія гаршкі век жылі i ня біліся, а цяперя зьлепюць, зьлепюць, ды яго датронуцца страшна. Бувалышныя ўремя хлопцы, знаіш, што вытвырялі. Бувалышныя леты, ух 5ылі жаркімі, пряма гарела ўсё. Былка ж. Былінка, травінка. Вісна зыпазьныыся, дык пыдыбраліся людзі, былкі ні ў кога ні асталыся. Худзь ба рысла ікая былка на етый выгырі. Памянш. былачка. Як былычкі ў пуні ні астаніцца, тады ты пырыскашуісься i бярежч наўчысься. Быстрзць незак. Рабіцца рухавейшым, болып актыўным. Прыкапёнык з мыладою жонкыю быстрець стаў, сяньня вун ну гумно, з гумна, як мітульга, лётыіць. Бычанок, бычонак м. Цялё-бычок. Сыцінькій бычанок быў, ны здачу купілі. К восіні бычынка як пыткычиіш, капейчына будзіць. Нешта смутный сяньня бычонык, бакі пыўпалі i піць пасьці ні ўзяў, два разы цмыктануў. Памянш. бычаночак. Гладзінькій бычаночык, ён дзьве нядзелі пыт каровыю быў, ні тнімалі. Бычэць незак. Рабіцца грубым, нелюдзімым. К тріц