На што яны б'юцъ, нічога ў іх с такіх рашчотыў ні палучыцца. Блажэннічаць незак. Жыць у шчасці, у дастатку. Ей такей мужик пупаўся, што блажэньнічыіць за ім як зы камінныю гарою, усюдых сам, толъка што карову ня доіць. Доўга блажэньнічылі, усё ў іх гатовыя було. Бліжаюшчый прим. Бліжэйшы. Болъшы цягнуць ня буду, у бліжаюшчыя скрысеньня пайду ў Сутокі. Самыя бліжаюшчыя ўремя яны паедуць. Бліннік м. Ахвотнік да бліноў. Рышчыняй-ка ты i сянъня што-небудзь, блшьнік наш ужо ны дзяжу пыглідаіць. Памянш. бліннічак. Нясі, бліньнічык, скамеічку, во табе сьмітана, латка бліноў, мыкай. Блінніца ж. Мен~ шыя ўсё пыдряд ела, а большыя дужа была бліньніца, бувала, пякі ёй кажный дзень. Блудзяга м. i ж. зневаж. Бесклапотная i безгаспадарлівая асоба. Яны ўсе такея блудзягі, мы ж іх знаім, як яны яшчэ пац стол пяшком хадзілі. Узмацн. блудзяжына. Каб ты знаў, якей зыдаўся блудзяжына, атвылынгаіцца i пашоў цігацца на ўсю ноч. Блында м. i ж. неадабр. Асоба, якая блукае бязмэтна. Hy што, зыдаўся блында, цігаіцца айдзе пупала. Што дзяўчонка блында, ета пасьледнія дзела. Блынданне н. неадабр. Блуканне бязмэтнае. Думыішу мне ныравіцца ны яго блындыньня глядзець, пыцярплю якую нядзелю, а тады путурю шукаць работу, нечыга мне гультуя карміць. Блындаць, блындацца незак. неадабр. Блукаць, хадзіць бязмэтна. Як ім ні ныдаесць блындыць дзень npi дні, ці яны сабе зыняція найціць ня могуць. Блындылі б i блындылі, зьдзелыць што ні кажы ім i ні гыварі, ня любюць слухыць. Прііжджаў Максімыў больший, блындыўся тута зь месіц, цяперя узноў зьехыў куды-то. Чаго ты ўсьлед блындыісься зы хвастом, шагу ні даеш ступіць. Блямба ж. Сіняк, крывападцёк. Блямбу як пасодзюць, тады будзіш знаць, ці лезьць куды ні нада. Ходзіць твой Пітрачок з блямбыю, ды ні гаворіць, хто пысадзіў. Памянш. блямбачка. Глядзі, якей ужо рузухабістый Міхяёнык, a блямбычку знасіў. Блямканне н. Бразгат, пазвоньванне. Я чуў нейкыя блямкыньня, думыў, дзеці пупалі якоя жалезьзя ды балыюцца. Уніміціся з блямкыньнім, спакою ат вас нійдзв' німа
Дадатковыя словы
бюцъ
3 👁