Народнае вытворнае слова (1981). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

Адшабуцець, адшабуцецца зак. Перастаць шумець, буяніць. Ачшубуцеў, дайжа ня чутка яго стала. Іх была крепкыя кынпанія сьпета, гэрчыкыў тых, яны тута ладна ачшубуцелі. Вот увідзіш сам, што скора яны ачшубуцяцца, рыспадзецца іхныя бражка. Адшалапуціцца зак. іран. Перастаць вычвараць, паводзіць сябе легкадумна. Я ждаць ня буду, пакуля етый хлюст ачшылапуціцца. Каб Васіль пыкызаўся ны napoe толька, яны б ачшылапуціліся зразу. Адшалацца зак. неадабр. Набадзяцца, перастаць бадзяцца. Hy ŭ ачшылаўся за гыд! Каб дзядзька троху павысіў голые, яны б скарей ачшылаліся, а як ніхто дужа ні пріцісьняў, дык што ім. Адшалудзіцца, адшалудзівіцца зак. Перастаць вычвараць, паводзіць сябе груба, задзірыста. Ачшулудзіўся i Іхімёнычкыў, сядзіць у дваре i малых нянчыць. Каб меншы іх сныбжалі біз усякія меры, яны б скарей ачшулудзіліся. A прідзіць уремя, i Пракопчыкыў ачшулудзіцца, нямнога яму асталыся. Адшалудзёмшы дзеепрысл. Яны i ачшулудзёмшы ня дужа пойдуць, ты іх npi — ні так скора выпріш. Паехылі ачшулудзёмшы, адурілі яны мне галовухну. Адшарабаніць зак. перан. Адлупцаваць. Я прут вылымыла, стала, дыжыдаю, думыла, ачшырыбаню,— так упікаіцца, толька за ныч нервы адумыюцца. Адшарабаненый дзеепрым. Hy каб злавіла, пабег ба ачшырыбиніный. Адшарахоніць, адшарахоніцца зак. Навычвараць, навыстаўляцца. Помніш, як яны летыся прііжджалі, сколька тут ачшырахонілі, у іх зыдываньня бязь меры. Большы яму нечыга дзелыць, ачшырахоніўся, сатнець зубы i будзіць муўчаць як вады ў рот ныбраўшы. Ачшырахоніліся твае дзівярькі, саўсім ня тэя людзі сталі. Адшарсціць зак. перан. Адлупцаваць. Нада було крепка ачшарсьцщь іх прутым, каб i дарогу сюды забыли Як ачшаршчу пугыю, ува ўсе бакі будуць ляцець бізы глядкі. Адшарыць зак. Нашукацца, напоркацца ўсюды. Пакуля ўсюдых ні ачшарюць, ня пойдуць. Ай-я-яй, сколька яны ачшарілі пы двару, усё чыста пірівярнулі дыгары ныгамі, што яны ўжо хацелі найціць! Адшатацца зак. 1. Перастаць хістацца. Ачшытаўся мой зуб: нітку зывізаў, смыргануў, ён i выскычыў. 2 neз