Калячына ж. Кол. Нідаўна тут вылялыся ладныя км~ лячына, айдзе йна дзелыся. Як схваціць кылячыны пы плічах, i дуры пройдуць. Памянш. калячынка. Тама Шчэ далжно быцъ нескылька кылячынык, можна выбрыць i зыгнаць. Узмацн. калячыніна. Пріцягнуў трі дубовыя кылячыніны пы сажню, як ён толька дывалок. Павеліч. калячынішча. Ету кылячынішчу пыпіліць — печ можна вытыпіць. Камлыжжа н. Глыжэўе. Камлыжжа пассохлыя, быраною ні рысскародзіцца, пырызьбіваць над а. Такея ўжо балыўнікі, сойдуцца i дывай мыхацца камлыжжым. Камлюшка ж. Невялікі камель. Каб камлюшык нывазіў, кряпчэй ба былі штындары. Лісьнікі як гаворюцъ? — Уноччы пріедуць, звалюць, зыбяруць камлюшкі, а тады днём прііжджаюць пыдбіраць макушкі. Камляватый прим. Камлісты, з тоўстым камлём. Кумлюватый лес — ета ні стырадревіны, у камлі тоўстыя, а тады зразу танеюць, хряпычкі. У нас на хутырі кумлюватыя дубы расьлі лі аборкыў. Камсаный дзеепрым. Мяты. Кымсиныга тріп'я троху выляіцца, нада було б качулкыю пыкычаць. Такоя кымсаныя я ўжо ныдзіваць ні стану. Камянок м. Уступ на печы. Ны кымянок дужа нічога ні кладуць, вязёнкі можна уськінуць, сыгічкі тама ліжацъ — у сухом. Памянш. камяночак. Мыла ны кымяночыку ляжыць. Канаваліць незак. Пакладаць. У нас вясною нейкій зысыжанскій мушчына хадзіў, кынываліў. Дзелыцъ ты ўсё роўна нічога ня хочыш, ішоў ба ўжо кынываліць. Канаванне н. Прадвызначэнне будучыні. Мы ŭ біс кунуваньня скажым, што ў яго цірязь месіц свадзьба, а тама i хрісьціны ніўзидыўзі. Канаваць незак. Прадвызначаць будучае. Што ж табе тоя кодла кунувала? Знаіш, каго табе Аксюта кунувала? Надзьку зырічанскыю. Канаваный дзеепрым. Посьлі Зьмітрыка яго ат кунуваныя хісьць атхіснула: Зьмітрок яе прываджывыў нескылька раз. Каналуп м. перан. Чалавек, які жорстка абыходзіцца з канём, наогул жорсткі чалавек. Во яшчэ быў кыналуп, так мурдуваў коні, яны ў яго руках аж дрыжэлі. Такей самый будзіць кыналуп, як бацька. Узмацн. каналупіна. Век кыналупіна дыжываіць, a ніяк сваіх дуроў ня кіды
Дадатковыя словы
атхіснўла, кымсйныга, кыналўп, кыналўпіна, ніўзйдыўзі, тріпя
1 👁