Народнае вытворнае слова (1981). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

цікыў сын зграйный будзіць, такей самый нізграй, што ŭ бацька. Згрыбчаный дзеепрым. жарт. Злоўлены, схоплены. Билыўнік маліц, нічога ня зьдзелыіш, ён i згрібчыный будзіць ёрзыцца, пішчыць, дрыгыіць, рукамі мыхаіць, спраўся зь ім. ЗгубашлёЫць зак. Дапусціць памылку, правароніць* зратазейнічаць. Як жа вы згубашлёпілі c авечкымі, відна ж було, чаго яны круцюцца. Рытазей згубашлёпіць, а тады бегый зы яго, піріпрашывый. Згультаеный дзеепрым. Такі, які зрабіўся гультаём, лодарам. Дужа згультиіныя хлопцы, кім яны ў Насты вырыстуць. Каб ты ні была тыкая згультаіныя, i ён ба к табе інычы атнасіўся, а табе ж лень у хаці прібраць, ты рубашку пірісьцірнуць лянісься. Згуненый дзеепрым. Зганьбаваны, зняслаўлены. Hy ніхай я згуніныя буду, а йна дужа харошыя, ета мне плоха, а ня ёй. А табе што, кылі тэя дзеўкі згуніныя, ета ні твае дочкі, ні плач. Згырканый дзеепрым. неадабр. Страчаны. Не ўжо, цяперя позна згыркыный ножычык іскаць, а такей быў ножычык! Вязёнычка згыркына, надзень трясцы, а марозы бяруцца крепкія. Здагадаць зак. Здагадацца, дадумацца. Чорт іх здыгыдаіць у пуні глядзець, яны чыріз грязь лезьць туды ні захочуць. Здыгыдала ж іх ны бані шукаць, мы думылі, тама ніхто ні найдзіць. Здальшыцца зак. Паказацца далёкім (пра дарогу). Каб ты дзьве ночы ні спаў, i табе б здальшылыся дарога. Січас ты хрибір, блізка дужа, а пройдзіш, дык здальшыцца йціць. Здаравун м. Здаравяка. Айдзе табе брацца с такім здурувуном, ён цябе у мінуту разложыць ну лупаткі. Здыравун хлопіц, у яго сіла пряма нямерныя. Здаравуха ж. Іна i здыравуха, i вісялуха, i рігатуха, тыкая аньціресныя дзеўка! Ніхай-ка i твыя здыравуха выйдзіць з грыблямі, дос ёй стульчыкі праседжывыць. Здаравушчый прым. Здаравенны. Лісяёнкі былі здыравушчыя хлопцы, к ім ніхто ня лез. Буланый у нас быў конь, такей здыравушчый, любэй воз цягнуў. Здаўнівацца незак. Зацягвацца ў часе. Пычало здиунівыцца, што ўсё адна й адна ў хаці, кажыцца, нівісь калі яны прііжджалі. Здаўніцца зак. Зацягнуцца ў часе. Ета 16. Зак