Народнае вытворнае слова (1981). Том 1. Г. Ф. Юрчанка

мянш. гнілушачка. Гнілушычку ні нада резыць, іна так рассыпліцца. Гнілушына ж. Гні'лушка. Адну гнілушыну i кідаць няхота, дывай пірярежым. Каб ны машину, можна було б i гнілушыны ўськінуць. Памянш. гнілушынка. Нашто вам гнілушынкі трогыць, ікая зь іх польза. Гнісць незак. перан. У групавой гульні быць у слабейшай камандзе, якая прайграе i знаходзіцца ў падпарадкавальным стане. Сколька ні гуляім у мячыка, мы ўсігда ны вярьху, a яны гніюць. Ці хырашо гнісьць пыд нізом, наверьх мы вас саўсім ня пусьцім, у нас матка харошыя. Гной м. Гной. Памянш. гнаёк, гнаёчак. Гнаёк ба вывазщь, цяплынь тыкая. Гнайку як дасі, усё бярецца ў рост. Увечырі путрусілі гнаёчык, а ўраньні i зыпыхалі дужа пыдладзілысь. Павеліч. гнаішча. Гнаішча ны дваре кучымі ляжыць, ніхай ба яго скарей вывізьлі. Гнусіна м. i ж. Скнара, жмінда. Старэй быў гнусіна ішчэ ікая, зь ім жжыць нялёхка було, ладзілі дый ладзілі. Гнусявіць незак. Гнусавіць. У іх у сям'е yce гнусявюць, большыя, бувала, станіць гываріць, дык чуць рызьбяреш. Гнусявіцца незак. 1. Гнусавіць. Адз зыдач гнусявіцца, як жа, мол, знай, хто мы такея. 2 перан. іран. Скнарнічаць, сквапнічаць. Дос гнусявіцца, у цябе зыпасыў ныкладжына гадоў ны пяць упярёд. Гнюслівый прым. перан. іран. Сквапны. Мае дзець гнюсьлівымі ні зыдадуцца, я іх етыму ня ўчу. Hi пы гыдах гнюсьлівыя, пы бабі пышла. Гнядзець незак. перан. жарт. Сталець, убірацца у сілу. Гнядзеіць хлопіц, яму сімнаццыць, a ўжо як ныстыяшчый мушчына. Твае гнядзеюць, нечыга абіжацца, могуць пыдмянщь. Гнятучка ж. неадабр. Нястрыманасць. Гнятучка іх гняцець, ні даюць тазік пыставіць, у рязон мяне ні бяруць етыя куры. Гняціна 1 ж. Вялікі гнёт. Hi палка, a гняціна, ні пыпіліць, ні пыкалоць. 2 ж. Адзін гнёт. Выцігнулі ic сажылкі гняціну, пацсохніць — дровы будуць. 3 м. i ж. перан. іран. Цяжкая, непаваротлівая асоба. Сядзіць гняціна дзень npi дзень, с хаты ня выпыўзіць. Разьдзелылыся гняціна, пы&ярнуцца цяжола. 4 м. i ж. перан. іран. Скнара. Гняціна чылавек, у яго выпрысіць што-небудзь ня ш