Хазяйка воздухам сыта. Добрая гаспадыня заўсёды ў належнай форме. Ты ні разу не ўвідзіш, каб Ганна штонебудзь на хаду ў pom піхала, хазяйка воздухам сыта. Хараша гармонь у чужых руках. Добрая зайздрасць да высокага майстэрства. Хараша гармонь у чужых руках, во каб ты ўмеў так піліць! Харашо жыць, калі няма аб чым тужыць. Бесклапотнае жыццё ўсім даспадобы. Тады харашо жыць, калі няма аб чым тужыць, а як пра ўсякую мелач думай, трудна, Харашо пахаць, ды крута варочацца жарт. Не ўсе працэсы працы падабаюцца. Мы зразу нанял i, што яму тут харашо пахаць, ды крута варочацЦа. Харашо сытага карміць, а лысага стрыжч жарт. Добра, дзе ўсё проста. Харашо сытага карміць, а лысага стрыжч, ніякага табе клопату няма. Харашо ў гасцях: паслалі i накрыцца далі жарт. Прыемна, калі добра прымаюць як госця. Пабыў у Рожаве, дык хваліўся, што харашо ў гасцях: наслал i i накрыцца далі. Харашо ў людзях, ды цесна ў грудзях. На чужыне цяжка. Пашалаўся, нашалаўся на беламу свету, ды назад сюда нрыехаў, гаворыць, харашо ў людзях, ды цесна ў грудзях. Харашо ў цёшчы, ды ў дварэ смашней. У двары лелей, чым нават у сваякоў. Г Кузьміхін малец гаварыў: харашо ў цёйічы/ ды ў дварэ смашней. Харошае лета, што шуба надзета. Жарт у адказ на сцвярджэнне, што лета ў бягучым годзе добрае. ЮНь то юнь, ну помніш, як старэй Пілін гаварыў: харошае лета, што шуба надзета. ■■■■ ■' ■ Харошая весць, што нечага есць іран. Нядобрыя весткі непрыемна выслухоўваць. Гаворыць, i таго няма, i другого, хлеб выйшаў; харошая весць, што нечага есць. Харошая ўласць, навучыла (прывучыла, заставіла) красць. Асуджэнне ўлады, якая давяла да галечы, штурхнула на неправамерныя дзеянні. Хвалі, хвалі, што дужа ладная, луччы i не нрыдумаеш, только харошая ўласць, навучыла красць. Я ж гавару: харошая ўласць, прывучыла людзей красць. Рассуждаць можно па-ўсякаму, только не абойдзеш того, Што харошая ўласць, заставіла красць. Харошая хата, дьі (толька) дзверы вываліліся іран. Гавораць пра старую пабудову. / ў Пясляка харошая хата, За Зак
Дадатковыя словы
цёйічыі
2 👁