Народнае мудраслоўе (2002). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 321  ▶ 
Прадзяўбуніванне н. Прабіванне. Якое ні прадзяўбуніванне, але ж патроху дзела прадзвігаецца. Пракадрыліць зак. экспр. Пажыць бяздумна, бесклапотна. Hy што, пракадрьшлі, цяпера аб нішчымніцы не наравіцца. Праклёпістый прым. Разважлівы. Кірэй быў мужык праклёпістый, uimo напала не гаварыў i не дзелаў. Праклёпка ж. Развага. Плахая ў яго праклёпка, прывык жыцъ чужою галавою. Памянш. праклёпачка. Праклёцачкі ім усягда не хватала. Прамятаннік м. Той, хто размятае праход, праезд. Прамятаннік запыліўся, аж белый, только вочы троху блішчаць. Прамятанніца ж. Прамятинніца ў пруцці запуталася, хоць ты яе выцягывай. Прапурхаць зак. Набурчацца стоена, злобна. Ранне Максім прапурхаў, не знаю, што яму падскачыла. Прапурханый дзеепрым. Два дні прапурхана за якея-то гнілэя вожачкі. Прарэзацца зак. перан Узысці. Нескалъка квасолін прарэзалася, а гурочыкаў ні аднаго не відна. Прасаламонщь, прасаламоніцца зак. Прабалбатаць. Вечар прасаламонілі, каб што путное ад іх пачуў, — не пачуеш. Сойдуцца гуртам, прасаламоняцца, тады назад расцягыеаюцца. Прасаламоненый дзеепрым. Еткае дарагое ўрэмя прасаламонена, сянцо сухенечкае можна было ўхваціць. Прасвістаный дзеепрым. перан. Растрачаны. Айдзё ў такого ветранніка што задзержыцца, усе да капеечкі прасвістана. Прасліца н. памянш. Прасла, агароджа з жардзін. Развалііцца маё прасліца, буду прасіць каго-небудзъ хоць ба трошку пачынілі. Павеліч. праслішча. Абнёс усядзьбу прислішчам, што ў яго ні адна скаціна не ўлезе. Прасыхаць незак. метаф. Не п'янстваваць. Кал i твой Мішка прасыхаў, кажненькій дзень ідзе i за пляценъ чапляецца. Пратаранцецца зак. неадабр. Прабалбатаць. Ля Паўлавых пратаранцёліся, а тады пашлі за каровамі. Прачаўрыцца зак. Падеохнуць. Дарога прачиурыецца, тады мы абязацельна сходзім у Латышчыну
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

прадзяўбўні, прамятйнніца, прапўрхаў, прачйўрыецца, прйс, пянстваваць, сўхенечкае
0 👁
 ◀  / 321  ▶