Нагрублянне, нагрубліванне н. Грубасць. За нагрублянне я цябе не нахвалю, як ema так, штоб дзеду грубіць на кажнам шагу! Я нагрублівання не прашчаю, крэпка адчытываю, ці можно ca старым чалавекам так разгаварываць? Нагрызца зак. перан. Наесціся грызучы. Трава ўжо трошку адскачыла, коні могуць нагрызца. Нагрымячыцца зак. Пабіцца, надаваць кухталёў. То гуляюць харашо, а другей раз могуць нагрымячыцца. Нагукацца зак. Нарохкацца трывожна. Сяння падсвінкі нагукаліся, пакуля тута вазіліся канавалы. Нагусца зак. перан. Наплакацца. Яны абоя нагуш'ся, што не ўзялі ў горад, дужа ім карцелася. Надаядлік, надаедлік м., надаяда м. i ж. Надакучлівая асоба. Каб ты не быў такей надаядлік, я прывязла б табе канхвет. I меншый такей самый надаёдлік, як большый. Якей жа ты стаў надаяда! I дзяўчонка такая самая надаяда. Надаядліца, надаедліца ж. Ты ўжо большая дзяўчонка, стыдна такою надаядліцаю быць. Абея надаедліцы, няхай іх праваліць ад мае галавы. Надбыванне н. Часовае знаходжанне. У я,го такое надбыванне: айдзе прасядзеў дзень — i слава богу. Надгарываць незак. Заканчвацца (пра выпальванне). Некалі мне сячас вазіцца з парасятамі, у мяне печ надгарыг вае. Надгарэць зак. Закончыцца (пра выпальванне). Мяшай карове, яшчэ калі твае дровы надгараць, ты справішся. Надгробныя мн. субст. прым. Зберажэнні, накопленыя на пахаванне. Ляснулі нашы надгробныя, давяла ўлада, што за тры тысячы батон не купіш. Надзедкацца зак. Шмат папрамаўляць выгук «дзед». Надзедкаўся за вечар, хваціць, ідзі спаць, новую кажу заутра раскажу. Надзербалызкацца зак. Модна напіцца. Во, ці ты не знаеш, айдзе яны надзербалызкаліся, — у Шшчанка гары набралі. Надзядзянькаць зак. Наплявузгаць. Што яны сяння надзядзянькалі, мне пакуль неізвесна, не пула. Надзядзянькацца зак. Наплявузгацца. Яны сабіраюцца ўместа, каб
Дадатковыя словы
нагрўблівання, нагушся, нагўкаліся
1 👁