распасцерць. Д ут а широка ён рукі распасцёр, нада хороший уснакаівацель. Непаўн. Рукі параспасцірадь. Адно ўрэмя ён рукі параспасціраў, праўда, скора прыціх. Працягл.-фі* нальн. Рукі нараспасціраць (дараспасціраць). Нараспасціpae рукі, што мігам адвучаць адураваць i ашаляваць. Відзіш, як Пецька дараспасціраў рукі, угамаваўся, што i не чутна стала. Рукі распускаць. Красці. Пакуля іх не перашарсцілі, уніму не било, рукі распускалі, кажную ноч клеці чысцілі. Зак. Рукі распусціць. Дое ўрэмя яны рукі распусцілі луччрь некуди. Узмацн. Рукі лараспускаць (оараспусціць). Разбаловался, рукі параспускалі, ну i папаліся на калгасным жыце. Не будзеце прыглядаць за імі, дик рукі параспусцяць. Працягл.-фінааьн. Рукі нарасрускаць (дараспускаць). Анькін сын, нараспускаў рукі: паслязаўтрага суд за сялецкій магазін. Дараспускае рукі, штр іх крэпка пакароцяць, аж задзівіцца. Рукі тонуць. Пра мярсія, пульхныя рэчы. Прыгатовіла Томачка сабе приданое, пасцель богатая, у падушках рукі тонуць. Рэнь на рэнь. Супярэчнасць. У іх рэнь на рэнь пашло, готовы глоткі цдзін другому паперагршаць. Рэпу рваць. Злосна сварыцца. Во якая ў іх дружба, сяння чуць не да абеда рэпу рвалі, няслі адна на адну што папала. Сабакі з хаты не выгнаць. Вельмі дрэннае надвор'е. Куды сяння выпраўляцца, прэ, нясе, што сабаку з хаты не выгнаць. . Сабаччая старасць (век) жарт. Трыццаць год. Іван старой стаў, у яго сабаччая старасць падступае, скора трыццаць стукне. Ну што, сабачцый век пражыў i хваціць, цяпера людзі ці ажэняць цябе. Сабаччыя прыгаршчы (прыгоршчы, прыгаршні). Вельмі мала. Сыпнула квасолі сцбаччыя прыгаршчы, на два разы зварыць ці хваціць. Што ты ўсыпаў сабаччыя прыгоршчы, зачарэпні кацялком як нада. Тама часнаку сабаччыя прыгаршні, только пасадзіць хваціць. ~ Садзіцца пад грэбет». Пачынаць прасці. Ета цяпера прасць i не знаюць, а раншы, бывала, як зіма, усе бабы садзяцца пад грэбень. Зак. Сесць пад грэбень. А мне тожа некалі сесць пад грэбень, пакуля справішся кала печы, абеды на дварэ
Дадатковыя словы
кудй, надворе
0 👁