Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

i жывець. Па-мойму, яны акашрывыліся ныўсігда i зь места большы ня тронуцца. Ладна пугурюваў, нічога ні було, цяперь ачухыўся. Апчухыісься ты, апчухыісься, плакыць ні нада. Абгарнуліся, нічога жывуць. Вун Марья прічупурілыся з новым мужуком — куды там, палкыю носа не дыстаніш. Пыжывеш трошку бядней, a тады ўстаніш на ногі, у жызьні роўна ні буваіць. Стала наша Хадоска на ногі, купіла карову, пырысят, аўцу зь ігнятымі. Пыдняліся на ногі посьлі вайны ня скора, нічога ж ні було. Раз мужык хызяйлівый, то й скора пыдняліся на ногі. 9. Абідзіцца пакрыўдзіцца з адчуваннем прыніжэння годнасці— надуцца n. моцна; насупіцца n. да слёз; пасупіцца n. крыху; намамыліцца, намамырыцца n., рэзка нахмурыўшыся, іран.\ замамыліцца, замамырыцца n. раптоўна, прыняўшы неприступны выгляд, іран.\ аскарбіцца n., руск., іран.\ разабідзіцца n. вельмі моцна (npa крыўдлівага), іран.; надуць губы n. моцна, іран.; атвесіць (развесіць, адтапырыць) губы n. вельмі моцна, іран.; распусціць губы n. вельмі моцна, пагардл.; надуць (атвесіць, развесіць, адтапырыць, распусціць) грыбы n. вельмі моцна, груб.; губы закапыліць n., прыняўшы неприступны i злосны выгляд, неадабр.; грыбы закапыліць n., прыняўшы неприступны i зло сны выгляд, груб.; надуцца як мыщ на крупы n. без причини, іран. Абідзіўся Пынкрат, што ты саўсім забыў пры яго. За дно слова нада було табе надуцца, ён жа нічога такога ні скызаў. Напроця яе плахога слова ні скызаў, а йна насупілыся, чуць ні рявець. Іх усё па шэрсьці гладзь ды нікога ні ўгняві,— пасупюцца,— на сьвет ні глідзяць. Нымамыліўся, усёдно як там крі'ўда бог знаіць ікая. Як нымамыріцца, то ўжо ні ўмасьліш i ні ўлашчыш. То було ні дыслацца к цёткі, то зымамыліўся, с хаты ня йдзець ат яе. Каб галодзін — галодзін, а то зымамыріўся — ня ў тую міску яму ныліла. Вун твой паніч аскарбіўся — пылажыла мыла прастоя. Айдзе ж ты яе ўгаворіш,— рызабідзілыся. Як ня ў духі — губы надуіць i атверніцца. Ікая ня ёсьць карміна, сыламіна, мякніць, а ён губы йтвесіў i сядзіць: ні так глянулі ны яго. Чуць што ні пы яго, нізашто— забі — ня возьміць, губы разьвесіць i будзіць сядзець. Ня трогый, січас губы аттапьіріць, a хо