Уняцца суняцца, супакоіцца, стаць нарэшце ціхім — успакбідда, суняцца; уціхамірыцца, аціхамірыцца, усмірыцца с. пасля шумных паводзін; сцішыцца, аціхнуць, прыціхнуць, пацішэць, пацшіыць c. часова, крыху; сціхнуць, уціхнуць, уцішыцца с. пасля бурных паводзін; угамавацца, угаманіцца с. пасля грубых паводзін; асёсць, асёсца c. адразу. Унімісь-ка ты, чылавек, сы сваім ціганьнім. Пушумеў троху зь вечыра, a тады успакоіўся. Пыра табе, ой, пыра суняцца. Hy, ці вы самі уціхаміріціся, ці нада успыкаівыць. Можа, возьмідца за розум, адіхамірідца. Hy каб ні ўсьміріўся, мы б дябе усьмірілі, доўга б помніў. A сьцішыўся толька пыд раньня, ато рады ні було. Hy, ці аціх ты тама, ці нада яшчэ ўсьміряць. Як зы каршэнь узялі, разым пріціх i дуры айдзе дзеліся. Троху пыцішэў, ну толька яшчэ ў руках дзяржы ды дзяржы. Ай, пацішыў, айдзе такей бысяк пацішыіць. Сьціх ш шубуденьнім, a раншы бувала уніму німа. Ці ён уціхніць калі, ді ўзноў унімаць нада. Пыдажджы, ня трогый, ён сам уцшіыцца. Во тыкі ўгумуваўся, заснуў, ато пряма ні зналі, што дзелыць. Як зьвізалі, тады угыманіўся, нягож ні ўгыманіўся. Прігразілі — тады асеў, пірістаў адурювадь. Ты яшчэ ні асеўся? — пыгадзі трошку, асядзіш, станіш дішы вады ніжы травы, ня будзіш дзяреўнію варочыць. 407. Уняць суняць, прымусіць супакоіцца — успакоіць, сунядь с. без злосці; удіхамірыць, усмірыць c. шумлівага; сцішыць, ацішыць, прыцішыдь, пацішыць, уцішыць c. часткова, часова; угамаваць с. груба; асадзідь, асёч, зрэзаць с.рэзка, іншаск.; прызвадь к парадку, выгнаць (выбіць) дурыкі; збіць (зламаць, абламаць, зрэзаць, спіліць, скрудщь) рогі с. строга, патрабавальна. Унімі ты сваю хуць троху зь ізыком, ато ён у яе дужа доўгій. Як рызріўлася, чуць успакоіў. Некыму дябе суняць, ой, некыму, толька я дыбяруся калі-небудзь. Удіхамірь свайго выпыўзьня, рызбалывыўся большы некуды. Я c табою чыкыцда ня буду, скора усьмірю. Ты сваіх троху сьдіш, пряма ны гылывах ходзюць. Даўно прішла пыра цябе адішыдь. Калі дябе ніхто ні пріці
Дадатковыя словы
дыбярўся, рбгі
0 👁