Паііілі сы стыдом усе кучыю, Што ж ім астывалыся дзелыць. Ня йдзі ты, пысядзі ў дваре, толька страму ныбяресься. Було ім абоім пазору, як з ношкымі прівялі пряма к праўленію. Сырыма ў цябе, чылавек, німа ні на грош прізмушчаць малыга дзіцёнка, чаго яму лезьць на тэй пакот. 375. Стыдзщь сарамаціць, прымушаць адчуць сорам—страміць c. моцна; совесціць c. дакорліва; канфузіць c. дакорліва, іран.; пазорыцьс. публічна i рэзка\ празантаваць c. ганьбуючы; вочы калоць (пароць) c. з рэзкімі папрокамі. Пычыла яго стыдзіць, як табе ня стыдна, гыварю, выдумывыць, дык рягочыць i ўсё. Ты ж усю нашу сям'ю страміш сваімі выдзілкымі. Ці ты яго совісьці, яму як з гуся выда. Ты ні мяне канфузь, a вун дзядзьку свайго. Hi хачу толька пазоріць пірід людзямі, ато б я цябе ні мінуты ў хаці ні дзіржала. Што ты мяне прузунтуіш, ты луччы сябе прузунтуй, мяне з ношкымі ні лавілі. Доўга калола яму вочы каноплімі. Як айдзе ўстреціць— поріць ёй вочы пацьсьвінычкым. 376. Стыдна сорамна, неприемна да няёмкасці — страмна c. ад інтымных дзеянняў ці лаянкі; совесна c. ад усведамлення недазволеных дзеянняў; нялоўка, няўдобна (неудобна) с. часткова ад усведамлення недазволеных дзеянняў; пазорна с. да ганебнасці; вушы вянуць с. да агіднасці. Ідзі, толька гылавою думый, каб посьлі стыдна ні було. Hy як жа табе ні страмна усё мыціріком i мыціріком. Чаго йта мне совісна, я ж у чужэя кырманы ні лазіла. Канешня, троху нялоўка іціць нізваным i дужа нада б увідзіць Зьмітрыка. Так абеім було няўдобна, што болыны некуды. Ніудобна будзіць, калі нас гут увідзюць. Ужо так пазорна, што большыга пазору i прідумыць нільзя. Вушы вянуць слухыць такоя, ня то што гываріць. 377. Схваціцца схапіцца, уступіць у спрэчку, лаянку — схапіцца c., к н іж н м а л а ўж счапіцца, схляснуцца c. рэзка, востра
Дадатковыя словы
бўдзіць, выдўмывыць, вўшы, гўся, канфўзь, канфўзіць, кўчыю, лўччы, пазбрыцьс, прузунтўй, прузунтўіш, прідў, слўхыць, схляснўцца, сямю
0 👁