насцю; дудоліць c. доўга; даіць c. пастаянна, іншаск., жарт. Ссаў, знаць, ці ні да двух гадоў. Ігняты пы жырябёнку, a дягнуць аўцу i цягнуць. Даўно ўжо смокчуць пырысяты, нада ацсаджывыць. Карову дудоліў чуць ня месіц, таго такей i гладкій. Што, доіш, матку, толька пысьміхаісься, радзінік дужа. 365. Стагнаць стагнаць, абзывацца стогнам — ёнчыць c. з крыкам; якатаць c. з плачам; квактаць, квахтаць, квохаць c. знарок, іншаск., іран. Стагні — ні стагні, a печ ташць нада пыднімадца. Ня енчы, a сыбяріся ды зьезьдзі к доктыру. Зайшоў у хату — ікытала на печы, дык іна ўсігда якочыць. Пы двару сагнутый ходзіць, квокчыць: ой, сьпіна баліць. Сядзіць на печы i квохчыць: звалі ны свадзьбу, а тут ныга луманула. Квохыла нечыга зы пірігародкыю, я ні стала дапытывыцца, што зь ёю. 366. Стаптаць стаптаць, патаптаць i стравіць (npa пасевы i луг) — змясіць с. да звання; сталаваць c.f паваліўшы i пацёршы расліны; згбизаць, збузаваць c., пакруціўшы расліны; пакласць, палажыць c,, паваліўшы расліны, іншаск. Кусок жыта коні стыпталі, там ні зяренца ня будзіць. Прыгналі пы Гырбацкыму лагу табун, зьесьць там нічога ня зьелі, a зьмясілі ўсё чыста. Луг ат Кылатовіна скатом стулувалі, калі йна там атрасьцець i трыва тая. Hiчога ат ячменю ні сталося, усё згойзылі. Во пылядзіш, заснудь пустухі, ■ скот уваліцца ў пышаніцу i збузуіць. Зяціцкія коні i пыклалі тую грячыху, ці туды c Ходыс прівадзілі сьпіцыяльна. Авёс коні пылажылі, цяперь за жыта возьмудца. 367. Старацельный старанны, вельмі ўважлівы i схільны да занятку — рупатный, рупатлівый c. вельмі; руплівый c. вельмі, кніжн.; усёдлівый, усідлівый, усідчывый с. пры аднастайных запятках; прилежный c. i дакладны
Дадатковыя словы
бўдзіць, дварў, дудбліць, дўжа, заснўдь, збузўіць, згбйзаць, квбхаць, лагў, луманўла, рўпатлівый, сагнўтый, табўн
3 👁