німаюцца. Гною укрятыў ны гряды у чэцьвірць, дык усё буяіць. Відзіш, бруква бушуіць, во што зыла дзелыіць, а ты: на вуліцу сып. Нейкыга удабренія трошку пацсыпыла, дык ны грідах усё адурюваіць. Ячмень зы балотым шалеіць, во што значыць знаць, калі пасеіць воўрімя. 329. Рот 1 рот — пасць, зяпа, зеў p., груб.; хайло p., груб., рэдкаўж. Ну-ка, ну-ка, шырі рот, я пыгляджу, што там у цябе з зубамі. Што ты пасьць разінуў, мух сыбраўся лавіць, ці щто. Зычыні сваю зяпу, іна ня дужа каму аньціресна. Hy, рышчыніў зеў, яшчэ шырі рызьзяп. Аччыніў хайло, пы-сыбаччы аттуль скачыць. 330. Рухавый рухавы, хуткі ў рухах — падзвіжный, падзвіжнэй p., неалаг.; жывэй, жывый p. вельмі; праворный p. ca спрытам; шасткій p. з рэзкасцю; быстрый, быйстрый, скорый p. з імпэтам; жвавый, шустрый p. з шпаркасцю; вёрткій, круткій p. з паваротлівасцю; юркій p. з выкрутлівасцю; вяртлявый p. залішне, неадабр.; непаседлівый p. нястрымана, неадабр. Hi глядзі, што зь віду шкет, у любой рабоці рухавый. Ты ў мяне падзьвіжный дык ціряшчур. Пыдзьвіжнэй, у прадоньня ускочыць. Жывэя дзевычкі, мінуты ціха ні пысідзяць. Ен у цябе дужа жывый. Ужо такей праворный, што й аткуль ў яго ўсё бярецца. Якей шасткій, a? — метры два сьценка, дык як птушка пірілядеў. Ны ўсякыю работу быстрый, i сь сярпом, i з грыблямі, i c карзінкыю. Як ны вічарінку, дык ты быйстрый, а як схадзіць пыкашывыць — не, нядужа. Куды ні пызавуць, гатоў, дужа ўжо лішніга скорый. Такей жвавый, кажыцца, ў шкурі ня месьціцца. Яшчэ шустрый старік, яму хуць жаніцца. Ух, вёрткій, як узяўся — траіх раськідыў, як шчэпкі ляцелі. Ніхай сабе гады, a йшчэ круткій, ня дужа зь ім справісься. Ці ты ўсігда еткій юркій, ці толька ciчас? Можа замеціў, такей віртлявый у вуглу стыяў, дык ета Трыхімёнкыў самый меншый. Чаго ты такей ніпасеДлівый, нійдзе табе места німа
Дадатковыя словы
брўква, бушўіць, крўткій, нядўжа, птўшка, пыгляджў, пызавўць, ціряшчўр, шкўрі, шўстрый
1 👁