Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

Выпріжч мне нядоўга, толька наштоумы ж цірізь мінуту едзім нызад. Нада аткласьць коні i пусьціць c хумутамі, ніхай пускубудь. Атлажыў, пусьціў i забыўся, a ён загырыдку аткінуў, зайшоў ны гряды i зьмясіў усё. 322. Рассёрдзіць раззлаваць, увесці ў злосць — раззлаваць, узлаваць p іран., малаўж.; усёрдзіць p. раптоўна; разазліць, абазліць p. моцна; азлабіць p. моцна i надоўга; азлобіць p. моцна i надоўга, малаўж.; разгнёваць, разгнявіць, угнёваць, угнявіць, прагнёваць, прагнявіць p. крыўдлівага, іран.; вывесць з сябе, давесць да бёлага калёнія p. да страты самавалодання. Ну й расьсердзілі яны мяне сваімі дурамі, пывыгыняць хацеў. Ты ўжо толька гыварі спакойна, ні раззлуй тую халеру. Hy, што, ўзлуваў, цяперь ідзі піріпрашывыць, ды яшчэ ці просьціць. Чым ета ты ўсердзіў Максіма, ідзець аж хляхочыць. A ня трогый чорта, рызазьліш, толька сквіл пычанецца. Ня столька тых дроў, сколька абазьліў чылавека. Азлабіш, i к табе так будуць атнасіцца. Абеіх азлобіў, ну ета табе ня пройдзіць. Разгневый, разгневый, i есьць ні дасьць. Ты ж яе можыш рызгнявіць, січас зыкапыліцца. Угневылі, ні па ёй. слова скызалі. Глядзі ж ні ўгняві тую нягеглыю, у цябе розвылкі хваціць. Прагневый, год разгыварівыць ня будзіць. Hy прыгнявілі цябе, прыгнявілі, як ты толька жыў будзіш. Hy, вывідзіш ты мяне сь сябе, дыбяруся, сьсяку на горькыя яблыка. Каго хочыш дывядуць да белыга каленія, такея халерышныя людзі — уся сім'я. 323. Растраціць растраціць, выдаткаваць без патрэбы — растраціцца; страціць p., малаўж.; пратраціць, пратраціцца p. поўнасцю; распарадзіцца p. хутка, іншаск. іран.; разбазарыць p. многа i хутка; прашмыгаць, прашыкаць, прашыкацца p. легкадумна, іран.; прамэнчыць p. поўнасцю, неадабр.; распусціць, спусціць p. легкадумна многа, неа д а б р прамантачыць, праматаць, прагайдачыць, прагайдамачыць, прагалдамачыць p. легкадумна без разліку; растранжырыць, пратранжырыць p. легкадумна без разліку, неалаг.; прасвістаць, перавёсць p. легкадумна без разліку, іншаск., а с у д ж распасадзіць p. многа