Дыцімна бузуваўся, ну рыскалоў пень, чуць змог. Глядзі, ету палку луччы разьбіць во так, між сукоў. Hi рызабіў ба — i так згарела б, зімою нада ныжаріць ды ныжаріць. Нада було б рыськіпаць яшчэ раз, троху туўстувата. Думыў рыськяпіць бірнушко, адну плашку злумаў. Рыссадзіць такую калодзішчу нада лоўкысьдь. Рышчаш якей круглячок біс сучкоў, ныськіпаім лучыны. Калодку дробнінька рышчыпаў, іна смыліная, ны паттопу пойдзіць. 320. Раскрычацца раскрычацца, узняць крык, лаянку — расшумецда p. значка; расшабуцёцда p. моцна; разгрымёцца p. з лаянкай; разгалдзёцца p. гаманліва (npa кампанію); раскудактацца p. моцна, прарэзліва, ін ш а ск раскіпёцца p. ca злосцю, іншаск.; рассіпёцца p. ca стрыманай злосцю, іншаск; распурхацца, расшурхацца p. з-за дробязей; pacчынідь (распусціць) горла (глотку) p. гучна. Рыскрічаўся аж уходу яму німа ніякыга. I адзін, i другей рашшумеліся, усёдно як ім там ніізьвесна што зьдзелылі. Я дайжа ні хачу i ў рязон браць, што яны рушшубуцеліся. Чуіш — узноў рызгрімеўся, во некыму чылавека ўспакоіць. Што яны там рызгалдзеліся?— нада спаць лажыдца, устываць рана. Рускудактыліся, ажно поля тряшчыць. Як рыськіпеўся, як распурхыўся, божа ты мой, а за што, зы якыя, каб хто спрасіў. Рысьсіпеўся ўжо старый, нешта ні па ём. Увідзіў, што куріца ўскачыла ны ячмень — распурхыўся, кажыдда, каб прімеў — зьеў ба яе. Дужа нехта цябе баіцца, што ты рашшурхыўся. Рышчыніў горла, аж вуліца тряшчыць, як ён ні рызарьвецца. Ты ўжо калі рашчыніш глотку, ня скора сьціхніш. Горла распусьціць, ні глядзіць, ці старый, ці малый, усе ў яго пыд адну грябёнку. Па-мойму, ета Домна глотку руспусьділа, іна адна можыдь так. 321. Распрэжч распрэгчы, вызваліць з вупражы або воза — адпрэжч, выпражч р. з вупражы або воза; адкласць, адлажьщь р. з воза, іншаск. Рыспряп кыня, нашто ён будзіць калёсы цігаць зы сабою. Пыгадзі мінутку, атпрягу i пойдзім купанёмся
Дадатковыя словы
атпрягў, вўліца, дўмыў, кўріца, лўччы, распўрхацца, распўрхыўся, распўсьціць, расшўрхацца
1 👁